4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1699 Karar No: 2020/3491 Karar Tarihi: 18.02.2020
Tehdit - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1699 Esas 2020/3491 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2016/1699 E. , 2020/3491 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ..."ın hakkında hakaret suçlarından hükmedilen adli para cezalarına yönelik olarak yaptığı temyiz talebinin, adli para cezalarının miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle reddine ilişkin ek kararın sanığa usulünce tebliğ edilmesine karşın, ... tarafından temyiz edilmediği, katılan sanık ..."in sanık sıfatıyla silahla tehdit suçundan almış olduğu mahkumiyet ve katılan sıfatıyla sanık ..."in tehdit ve hakaret suçları ile sanık ..."un kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinde bulunduğu belirlenerek dosya görüşüldü: A)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu anlaşıldığından, katılan ..."ın temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, B)Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçları ile sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, C)Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince; Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın adli sicil kaydında TCK"nın 106/1-2. cümle kapsamındaki tehdit suçundan 29/03/2011 tarihinde hükmedilen 500 TL adli para cezasına ilişkin sabıka ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu döneminde işlenen suçlarla ilgili silinme koşulları oluşmuş sabıkalarının bulunması, 29/03/2011 tarihinde hükmedilen 500 TL adli para cezasına ilişkin sabıkanın 08/08/2011 tarihinde infaz edilmesi ve TCK"nın 58 kapsamında belirlenen 3 yıllık sürenin suç tarihinden önce dolması nedeniyle suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel oluşturmaması ve yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi karşısında, sanığın duruşmadaki tutum ve davranışlarıyla kişiliği değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "şartları oluşmadığı" biçimindeki yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.