Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/8199 Esas 2018/1185 Karar Sayılı İlamı

.....
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, resmi tatil ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdini haklı nedenle feshettiğini, gişe görevlisi olarak çalıştığını, çalışmasının kesintisiz olduğunu, çalışmasının resmi ve dini tatillerde de aynen sürdüğünü, ancak bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini, davacının bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğinden ötürü iş akdini feshettiğini iddia ederek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı....öncelikle husumet yönünden itirazlarını sunarak, davacının yüklenici firmada çalıştığını, davalı ...."nin işveren sıfatının bulunmadığını, zaman aşımı itirazlarının bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... ve..... davacının diğer davalıların asıl işveren olduğu ve davalı......alt işveren olduğu, farklı taşeronlar ve davalı Prizma"da çalıştığını, dava......da kadrolu olarak aynı işi yapan işçilerinin olduğunu, ancak davacının bu işçilerden daha düşük ücret aldığını, aralarındaki ihalenin hizmet alımından öte, personel tedariği amacını taşıdığını, ..... ile aralarındaki sözleşmenin aslen muvazaalı olduğunu, davacı ile aralarında belirli süreli iş sözleşmesi bulunduğunu, kıdem tazminatına bu nedenle hak kazanamayacağını, davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve İş Kanunu"nun 34. maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). Bu itibarla, izin ücreti için yasal faiz uygulanmalıdır.
Davacı, dava dilekçesi ve artırım talepli dilekçesi ile yıllık ücretli izin alacağına en yüksek banka mevduat faizi talep etmiştir. Mahkemece bu alacağa dava ve ıslah tarihi itibariyle en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmiştir. Yıllık ücretli izin alacağına yasal faiz yerine bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz yürütülemeyeceğinin düşünülmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2.yollaması ile HUMK".un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasındaki 3. paragrafın tamamen çıkartılarak yerine;
"1.918,43 TL. net yıllık izin ücret alacağının 100,00 TL."sinin dava tarihi olan 14.12.2014 tarihinden, 1.818,43 TL."sinin ise ıslah tarihi olan 17.03.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, davalı İ......den müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine" paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 24/01/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.








SL