Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4818 Esas 2019/16348 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4818
Karar No: 2019/16348
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4818 Esas 2019/16348 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından yargılanmasına karar verdi. Sanık, mala zarar verme suçundan 2.000 TL adli para cezasına çarptırıldı. Ancak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından kesin hüküm verilir ve temyiz edilemez. Bu nedenle, sanığın mala zarar verme suçuyla ilgili mahkumiyet hükmünün temyiz edilemez olduğu kararına varıldı. İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçuyla ilgili hüküm ise haklı bulundu ve temyiz talepleri reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, suç tarihi göz önüne alındığında, sanığın TCK'nın 142/1-b maddesine uyduğu göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde hüküm verildiği belirlendi. Bu nedenle, mahkumiyet hükmü bozuldu. Kanunlar ise 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nın 142/1-b maddesi olarak belirtildi.

13. Ceza Dairesi 2019/4818 E. , 2019/16348 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihi dikkate alınarak sanık hakkında eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.