İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1980 Esas 2017/1806 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığa isnat olunan ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun 765 sayılı TCK"nın 230. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilaveli dava zamanaşımına tabi olduğu, sanık bakımından en son suç tarihi olan istifa ettiği 04/03/2004 günü ile inceleme tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"ın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması için, suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında yer alan
""kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği"" şeklindeki kabul karşısında, sanıkların eylemi nedeniyle somut ve belirlenebilir bir zarar olup olmadığı tespit edilip, zarar oluştuğu tespit edildiği takdirde sanıklara bu zararı karşılamak isteyip istemedikleri sorulduktan sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği ve keza sanıkların eylemleri ile kişilere haksız menfaat sağladıkları gözetilmeden “...kamunun uğradığı zararın giderilmediği...” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanıklar haklarındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.