Tehdit - kasten yaralama - iftira - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2516 Esas 2020/3488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, iftira
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)Sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmü açısından;
İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın iddialarının bir kısım vakalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç isnadı biçiminde olmayıp Anayasanın 74. maddesinde düzenlenen Anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu ve sanığın şikayet hakkını kullanması sonucunda kamu davasını açma yetkisinin Cumhuriyet savcısına ait olduğu anlaşılmakla, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü açısından;
a-Sanık ..."in aşamalarda daha önceden aralarında husumet bulunan mağdur ... ile arkadaşı ..."ın araç içerisinde alkol aldıklarını ve mağdur ..."nin yanlarından geçerken kendisine "ne oldu lan cingen oğlu ne geziyorsun" dediğini, kahvenin karşısında toplum içinde neden böyle konuştuğunu sorması üzerine mağdur ..."nin "it oğlu it" demesi üzerine mağdura yumruk ile vurduğunu savunması, mağdur ... ve arkadaşı olan diğer sanık ..."nin ise sanığın bu savunmalarının doğru olmadığını beyan etmeleri karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.