Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4893 Esas 2019/13455 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4893
Karar No: 2019/13455
Karar Tarihi: 24.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4893 Esas 2019/13455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar temyiz edilmiştir. Sanık hakkında \"6136 sayılı Kanun\"a aykırılık suçu\"ndan verilen karara yönelik yapılan temyiz incelemesinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı itiraz edilebilecek bir karar olduğu için dosyanın mahalline iadesine karar verilmiştir. Sanığın yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz incelemesinde ise, diğer itirazların yerinde olmadığı ancak sanığın hukuki durumunun Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri olarak; 6136 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi sayılabilir.

3. Ceza Dairesi 2019/4893 E. , 2019/13455 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan verilen karara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13 Esas -12 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri gereğince alt sınırı beş yıldan az olmayan hapis cezasını gerektiren yaralama suçundan yargılanan sanığın duruşmada hazır bulundurulması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden; sanığın savunmasının talimat yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.