Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4573 Esas 2019/5749 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)Sanık hakkında 2010 takvim yılında yedi adet sahte faturayı kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında suça konu faturaları düzenleyen ... Tic. Ltd. Şti ve ..."dan söz konusu malzemeleri aldığını ödemeleri elden yaptığını, ödemeye ilişkin ispatlayıcı belgesinin olmadığını, faturaların sahte olduğunu bilmediğini belirtmesi; suça konu faturaları düzenleyen ... Tic. Ltd. Şti ve ... hakkında düzenlenen vergi raporları ile şirket yetkilisi ve ... hakkında düzenlenen iddianame suretlerinin dosya arasına alındığının ancak bu davaların akıbetlerinin araştırılmadığının anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; ... Tic. Ltd. Şti yetkilisi ve ... hakkında açılan dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, gerekirse karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması; suça konu faturaların sanığın faaliyeti ile uyumlu olması ve tutarların nakit olarak ödemeye elverişli olması hususları da birlikte değerlendirilerek sanığın suç kastının bulunup bulunmadığının da tartışılmasından sonra toplanan tüm delillere göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Kabule göre de;
a)Aynı takvim yılında farklı zamanlarda birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği halde yerinde olmayan gerekçeyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
b)Suça konu faturaların katma değer vergisi ve gelir vergisi indiriminde kullanılmaları nedeniyle, "16.03.2011"olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "11.04.2012"şeklinde yanlış yazılması,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.