MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 21.01.2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 30.01.2014 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin 1387 parsel sayılı taşınmazı lehine davalılara ait bitişik parsel üzerinden mahkemece belirlenecek en uygun geçit hakkının tesis edilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, HMK"nin 26. maddesi gereğince istemle bağlı kalınarak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, temyiz eden davacı vekilinin muhtıraya rağmen verilen 7 günlük süre içerisinde gerekli temyiz giderlerini yatırmadığından HMK 434/3 maddesi gereğince temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına dair verilen ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz masraflarının mahkemesine yatırılmadığı görülmüş olup, temyiz masraflarını yatırmadığından söz edilerek temyizden vazgeçmiş sayılması kararı verilmesine ilişkin ek karar yerindedir. Bu nedenle yerel mahkemece tesis edilen ek karar ve dayanılan gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle 07.01.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenler ile davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle 07.01.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.