.....

Taraflar arasında görülen davada.....Mahkemesi’nce verilen 29/03/2016 tarih ve 2015/166-2016/87 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin taşıma işi ile iştigal ettiğini, "" .... "" markasını ilkez 1987 yılında tescil ettirdiğini, müvekkilinin bir çok sayıda bu ibareli markasının bulunduğunu, müvekkilinin markasının tanınmış marka olduğunu, Yargıtay 11.Hukuk Dairesi"nin kararında da açıkça tanınmış bir marka olarak kabul edildiğini, davalının kötü niyetli olarak 2012/103693 numaralı ‘......’ ibareli markasını tescil ettiğini iddia ederek markasının üçüncü kişilere devrinin önlenmesine, davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraf markalarının benzemediğini, aynı faaliyet alanında iştigal etmediğini, müvekkil markasının hiçbir şekilde karşı tarafa zarar vermediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı adına 2012 103693 sayı ile tescilli ‘.....’ markası ile davacı adına 2006 17264 sayı ile tescilli ‘.....’, 2006 37842 sayı ile tescilli ‘....’ ve 2009 34016 sayı ile tescilli ‘..... markaları olduğu, Yargıtay 11. HD"nin 2005/9438 - 2006/12852 E-K 05/12/2006 tarihli ilamı, yine dosya içine ibraz edilen TPE"nin 13/08/2015 tarihli 2015-OE - 355482 sayılı kararı, 04/12/2013 tarihli 2013-O-726951 sayılı kararları dikkate alındığında davacının ‘.....’ ibareli markasının tanınmış bir marka olduğu, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b bendi kapsamında karıştırılma ihtimaline yol açabilecek derecede benzerlik olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı markasının tescil edildiği tüm hizmetler bakımından KHK madde 42/1-b kapsamında hükümsüz kılınmasına, sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
./..




SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










....