Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/7218 Esas 2020/2858 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7218
Karar No: 2020/2858
Karar Tarihi: 15.06.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/7218 Esas 2020/2858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Anamur 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın konusu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçudur. Hüküm olarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanma suretiyle mahkûmiyet verilmiştir. Ancak kararda birkaç eksiklik tespit edilmiştir. Öncelikle, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılmaması gibi hükümün gerekçesi hakkında yeterli bilgi verilmediği görülmüştür. Ayrıca suçun işlendiği tarihlerde yürürlükte olan iki ayrı kanunun maddeleri ve bu maddeler arasındaki farklılıkların yeterince değerlendirilmediği görülmüştür. Son olarak, sanığın daha önce verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri nedeniyle hükümden önceki bir suç nedeniyle mi yoksa bu dava konusu suç nedeniyle mi suç işlediğinin belirtilmemesi gibi bir eksiklik tespit edilmiştir. Bu nedenlerle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK.nun 34 ve 230. maddeleri ile TCK'nın 191. maddesi, 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi ve hükümden önce yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesi sayılabilir.

20. Ceza Dairesi 2019/7218 E. , 2020/2858 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ANAMUR 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanma suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK.nun 34 ve 230. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak hükmün açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
2-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
3-Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 15.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.