Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16071 Esas 2020/430 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16071
Karar No: 2020/430
Karar Tarihi: 09.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16071 Esas 2020/430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın savunma hakkının kısıtlandığından söz edilemeyeceği belirtilmiştir. Tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından ve bazı maddelerin iptal edilmiş olmasının infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Hüküm, yargılamaya, delillere, takdire ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddedilmesiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1. maddesi (kasten yaralama)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 87/3. maddesi (şiddet kullanarak hakaret)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesi (tekerrür hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi (kişisel verilerin korunması)

3. Ceza Dairesi 2019/16071 E. , 2020/430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Her ne kadar sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca uygulama yapılarak ceza verilmiş ise de, ...(Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.07.2014 tarih ve 2014/44 Esas – 2014/443 Karar sayılı kararı ile; “sanığın, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması” gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verildiği, 03.09.2015 tarihli celse de, görevsizlik kararının sanığın yüzüne karşı okunup savunmasının alınmış olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın savunma hakkının kısıtlandığından söz edilemeyeceğinden tebliğnamenin (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş;
Mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.