Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/13001 Esas 2018/8151 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/03/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının müvekkilinden evli olduğunu sakladığını, müvekkili ile davalının aile büyüklerinin de bulunduğu bir ortamda nişanlandıklarını, aralarında resmi nikah olmaksızın birliktelik yaşanması sebebiyle müvekkilinin hamile kaldığını, müvekkilinin davalının evli olduğunu öğrenmesi üzerine çocuğunu düşürdüğünü, davalının müvekkilini evlenme vaadi ile kandırdığını ve çevresine karşı küçük düştüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının yaşanan olay sebebiyle kişilik hakkına saldırı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacının dava tarihi itibarıyla kırk bir yaşında olduğu anlaşılmaktadır. Şu halde; davacı olay tarihi itibariyle reşit olup resmi nikah olmaksızın birlikte yaşamın sonuçlarını bilecek ve kavrayabilecek durumdadır. Bu sebeple manevi tazminatın yasal koşullarının oluştuğundan söz edilemez. Davanın tümden reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.