Danıştay 7. Daire 2018/2575 Esas 2022/1283 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2575
Karar No : 2022/1283

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, bandrolsüz sigara bulundurduğundan bahisle, takdir komisyonu kararına dayanılarak, 2016 yılının Haziran dönemi için re'sen tarh edilen özel tüketim ve katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle tek kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, … Asliye Ceza Mahkemesinin gümrük kaçağı sigaralar nedeniyle davacı hakkında verdiği mahkumiyet kararı, davacının sürücü olarak taşıdığı yükle ilgili farklı beyanlarda bulunması, gümrük kaçağı sigaraların kendisine ait olmadığı yönündeki iddialarının vergi hukuku kapsamında salt tanık ifadeleri ile ispatlanamayacağı ve davacının ispat külfetini yerine getiremediği dikkate alındığında, aracında ele geçirilen kaçak sigaralar nedeniyle davacı adına takdir komisyonu tarafından takdir olunan matrah esas alınarak yapılan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi ve katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık görülmediği, dava konusu özel tüketim vergisi ve katma değer vergisi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısımlarına gelince, dava konusu vergi ziyaı cezalarına, 2015 yılının Eylül dönemine ilişkin 23/03/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezası esas alınarak tekerrür hükümlerinin uygulandığı, 23/03/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezası kesinleşmeyi takip eden 2017 yılının başından başlamak ve izleyen döneme ilişkin olmak üzere tekerrüre esas alınabileceğinden, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle özel tüketim ve katma değer vergileri ve bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezaları yönünden davanın reddine, vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan kısımlarının ise iptaline karar vermiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu iptale ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Tekerrür hükümleri uygulanacak olan cezayı gerektiren fiilin, daha önce kesilen cezaya ilişkin fiilin işlendiği tarihten önceki veya sonraki bir tarihte işlenmiş olmasının sonucu değiştirmeyeceği, 2015 yılının Eylül dönemine ilişkin vergi ziyaı cezası 23/02/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleştikten sonra (cezayı gerektiren ilk fiil için kesilen ceza kesinleştikten sonra) cezayı gerektiren fiiller işlendiğinden, 213 sayılı Kanun'un 339. maddesinde belirtilen şartların oluştuğu, tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.