Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 32. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.02.2018 tarih
ve 2017/136 - 2018/19 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı TMK’nın 3, 5/1, TCK"nın
62/1, 63, 58/9, 53 (5237 sayılı TCK"nın 53/1.
maddesinin "a,d,e" bentlerinde belirtilen haklarından
aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının
infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı
haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi
altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık
yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından
koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu
hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca
hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar
YOKSUN BIRAKILMASINA, şeklinde) maddelerinin
uygulanması kararına yönelik istinaf başvurusunun
esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından onanarak kesinleşen Dairemizin İlk Derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 karar sayılı kararında ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle; örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının, her türlü şüpheden uzak, kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde, kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olduğunun kabul edildiği gözetilerek,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığının atılı suçun sübutu açısından belirleyici delil niteliğinde olması karşısında; hüküm verildikten sonra dosyaya geldiği anlaşılan 79919 ID nolu ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı ile 298932 ID nolu ByLock"un sanık tarafından kullanıldığı değerlendirmesini içeren İstanbul İl Emniyet Müdürlüğü KOM Şubenin 19.06.2018 havale tarihli inceleme tutanağının duruşmada sanık ve müdafiine okunarak CMK"nın 217. maddesi uyarınca diyecekleri sorulduktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz belgelere dayanılarak eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi,
Sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 32. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.