Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/14927 Esas 2017/8117 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14927
Karar No: 2017/8117
Karar Tarihi: 20.12.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/14927 Esas 2017/8117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket ile davalı arasında yapılan yakıt alım sözleşmesinde, müvekkilin araçlarına kurulu olan taşıt tanıma sistemi için davalı şirket tarafından %5 iskonto uygulanacağı belirtilmiş ancak daha sonra davalı şirket tarafından tek taraflı olarak iskonto oranı %1'e düşürülmüştür. Müvekkil firma, yapılan bu indirimi fark ettikten sonra yakıt almayı durdurmuş, bunun üzerine davalı şirket de müvekkilin hesabından 7.143,324 TL cezai şart ve tazminat olarak fatura keserek tahsil etmiştir. Ancak mahkeme, davalının bu tahsilatının hukuka aykırı olduğuna karar vererek fatura bedelinin müvekkile iadesini hükme bağlamıştır. Kararda, davalının sözleşmede belirtilen komisyon oranlarının ne şekilde ve neye istinaden değiştirildiğine dair kanıt sunamadığı vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri: Yargılama usulü hakkında kanun 6100, Türk Borçlar Kanunu 125, 136 ve 138.

19. Hukuk Dairesi 2016/14927 E. , 2017/8117 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı arasında yakıt alma sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşmeye göre taşıt tanıma sisteminin araçlarına kurulduğunu ve davalı şirket tarafından müvekkili şirkete aldığı yakıtlardan %5 oranında iskonto uygulanacağı sözü verildiğini, ancak bu süre içerisinde yakıt alan müvekkilinin yapılan iskontonun davalı şirketçe tek taraflı olarak %5 ten %1 e indirildiğini fark etmesi üzerine yakıt almayı durdurduğunu, bir süre sonra davalı şirketin müvekkiline yakıt alımını durdurduğu için cezai şart ve tazminat adı altında 7.143,324 TL lik fatura keserek fatura bedelini müvekkilinin hesabından tahsil ettiğini, ancak davalı şirketin yapmış olduğu bu tahsilatın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davalının müvekkilinin banka hesabından cezai şart olarak çekmiş olduğu 7.143,24.-TL nin ve davalıya keşide edilen ihtarname masrafı olan 172,94.-TL olmak üzere toplam 7.316,18.-TL nin işleyecek ticari faizi ile birlikte müvekkiline iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında akdedilen sözleşmenin 2. maddesinin 7. bendinde davalıya komisyon oranlarını değiştirme hakkı verildiği ve bunların neler olduğunun sayıldığı, ancak dosya mevcudu ve davacı defterlerinden bu şartların oluşup oluşmadığını anlamanın mümkün olmadığı, davalının bu şartların oluştuğunu ve ayrıca düzenlediği cezai şart faturasını da ne şekilde ve neye istinaden hesapladığını ispat etmesi gerektiği, fakat ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 20/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.