Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2758 Esas 2019/2516 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2758
Karar No: 2019/2516
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2758 Esas 2019/2516 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Türkiye İş Bankası ile birleşen davada Efes Varlık Yönetim A.Ş arasındaki menfi tespit davalarıyla ilgili olarak çıkarılan elektronik meşruhatlı tebligatın, temyiz eden vekilinin eksik yatırdığı nispi harç konusunda yapıldığı ve temyiz harcının usulüne uygun kesin süre içerisinde tamamlanmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, HUMK'nun 434/3 maddesi uyarınca davalının temyiz talebinden vazgeçmiş sayıldığı ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. HUMK'nun 434/3 maddesi, maktu harcın yetersiz yatırılması halinde davalının nispi harcı tamamlayarak, duruşmaya devam edebilmesine ilişkin düzenlemeyi içermektedir. Elektronik Tebliğ Yönetmeliği'nin Madde 9/3 hükmü ise tebligatın yapılmış sayılacağı tarihi belirlemektedir.

19. Hukuk Dairesi 2017/2758 E. , 2019/2516 K.

"İçtihat Metni"

Asıl davada davacı ... vek. Av. ... ile davalı Türkiye İş Bankası A.Ş vek. Av. ... , birleşen davada davacı ... vek.Av. ... ile davalı Türkiye İş Bankası (Temlik Eden ) vek. Av. ... , davalı (Temlik Alan )Efes Varlık Yönetim A.Ş aralarındaki asıl ve birleşen menfi tespit davaları hakkında ... 3.Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 29.11.2016 .gün ve 2016/748 E. - 2016/869 K. sayılı hükmün davalı(Temlik Alan ) ...vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Yerel mahkemece davalı vekiline HUMK 434/3.maddesi uyarınca eksik yatırılan nispi harcın yatırılması için elektronik meşruhatlı tebligat çıkarıldığı, elektronik tebligatın 18.03.2019 tarihinde temyiz eden vekiline iletildiği, bu tarihi izleyen 5. gün 23.03.2019 tarihinde tebligatın yapılmış sayılacağı (Elekronik Teb.Yön. Madde 9/3), bu elektronik tebligat meşruhatında verildiği üzere usulüne uygun kesin süre içerisinde temyiz harcının tamamlanmadığı anlaşılmıştır. Hal böyle olunca, gönderilen muhtıra uyarınca davalı şirketin temyizden vazgeçmiş sayılacağına dair mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre Yargıtay tarafından da karar verilebileceği benimsenmiştir. Bu nedenle davalının HUMK"nun 434/3 maddesi uyarınca temyiz talebinden vazgeçmiş sayıldığından temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı (Temlik Alan) ... Yönetim A.Ş vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı temlik alana iadesine, 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.