Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8289 Esas 2017/123 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8289
Karar No: 2017/123
Karar Tarihi: 09.01.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8289 Esas 2017/123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Alanya 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığa \"kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçundan mahkumiyet verildiği anlaşılmaktadır. Ancak, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın mernis adresine doğru yönlendirilemediği için tebliğ edilmediği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle ilk karar kesinleşmediği için Mahkeme'nin sonraki işlemleri hukuki olarak geçerli değildir ve bu suçla ilgili dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmelidir. Suçun TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca işlendiği belirtilmektedir. İlgili maddeye 6217 sayılı Kanunla eklenen cümle nedeniyle, verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karar, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olmalıdır.

20. Ceza Dairesi 2015/8289 E. , 2017/123 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ALANYA 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen 16.05.2013-2011/768 esas ve 2013/371 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik” uygulanmasına ilişkin kararın sanığın bildirdiği adres yerine doğrudan mernis adresine göderildiği dolayısıyla usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşıldığından ilk kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve "yok" hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 05/09/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 16.05.2013-2011/768 esas ve 2013/371 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 09.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.