Danıştay 12. Daire 2019/691 Esas 2022/1475 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/691
Karar No : 2022/1475

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Emniyet Genel Müdürlüğünde 1. sınıf emniyet müdürü rütbesinde görev yapmakta iken 3201 sayılı Emniyet Teşkilat Kanunu'nun Geçici 27. maddesi kapsamında re'sen emekliye sevk edilen davacının, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'nun 89. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2015 yılı Temmuz ayında gerçekleşen katsayı artışı dikkate alınmak suretiyle hesaplanacak emekli ikramiyesi farkının ödenmesi istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile yoksul kalınan parasal haklarının işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince, 3201 sayılı Emniyet Teşkilat Kanunu'nun Geçici 27. maddesi uyarınca re'sen emekliye sevk edilen davacının, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'nun 89. maddesinin altıncı fıkrasında kadrosuzluk nedeniyle emekliye sevk edilenlere ödenmesi öngörülen katsayı artışı farkından yararlandırılmasına imkân bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 5434 sayılı Kanun'un emekliliğine sevkini öngören Geçici 27. maddesinin hatalı yorumlandığı, anılan düzenlemede kadrosuzluk tazminatından yaralandırılması öngörülmüş ise, katsayı artışından doğan farklardan da yararlandırılması gerektiği, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının eksik incelendiği, bu kayıtlarda açıkça kadrosuzluk nedeniyle emekliye sevk edildiğinin belirtildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.