Özet:

İstanbul 3. İş Mahkemesi, 10/02/2009 tarihli kararında, hakimin son oturumda tutanağa yazdırdığı kısa kararın esas karar olduğunu ve sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerektiğini belirtmiştir. Ancak zaptın tefhim edildiği tarihte kısa karar ile gerekçeli karar arasında açık bir çelişki bulunduğundan, 6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesi uyarınca sadece bu hususun bozma nedeni olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi gerektiği belirtilerek, mahkemenin bu olgulara uygun karar vermemesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesi, “Kararın bozulabilmesi için bozma nedenlerinin kararın gerekçesinde açıkça gösterilmesi gerekir.” şeklinde düzenlenmiştir. İçtihadı Birleştirme Kararı ise, kısa karar ile gerekçeli karar arasında açık bir çelişki bulunması durumunda, bu aykırılığın giderilerek gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerektiğini belirtmektedir.