12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4660 Karar No: 2020/1182 Karar Tarihi: 06.02.2020
2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4660 Esas 2020/1182 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçuyla sanıkların mahkumiyetine karar verdi. Ancak, kararda vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ve sanıkların cezalarının kısa süreli olduğu gerekçesiyle TCK'nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan düzenlemenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmediği belirtildi. Bu nedenle, kararın bu hususlarda düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 2863 sayılı Kanun'un 74/1-2. cümle, TCK'nın 62, 51/1-3, 63 ve 53/4. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2018/4660 E. , 2020/1182 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık Hüküm : 2863 sayılı Kanun"un 74/1-2. cümle, TCK"nın 62, 51/1-3, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet.
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında zamanaşımı süresince hüküm tesis edilmesi mümkün görülmüştür. Gerekçeli karar başlığında, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’nün şikayetçi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2- Sanıklar hakkında tayin edilip ertelenen hapis cezası kısa süreli olmadığından, cezanın kısa süreli olduğu gerekçesiyle TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan düzenlemenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme yargılama giderlerinden önce gelmek üzere, “kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu 1.980 TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak alınarak katılana verilmesine” cümlesinin eklenmesi ve hükümden TCK’nın 53/4. maddenin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin paragrafların çıkarılarak yerlerine, “T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda sanık hakkında TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına” cümlesinin yazılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.