Kasten yaralama suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, anılan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Ankara (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 09.06.2011 tarihli ve 2010/1339 Esas, 2011/871 Karar sayılı kararının 27.06.2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde, 20.08.2015 tarihinde kasten yaralama suçunu işlemesi nedeniyle yapılan yargılama neticesinde, 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 1/2"sinin infaz edilmemesine ilişkin Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.09.2018 tarihli ve 2017/1353 Esas, 2018/1142 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 02.05.2019 tarihli ve 2019/4199 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.05.2019 tarihli ve 2019/48466 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun"un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yazılı karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.09.2018 tarihli ve 2017/1353 Esas, 2018/1142 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.