MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacının 22.05.2012 tarihinde karşıdan karşıya geçerken davalıların sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu araç ile davalıya çarpması neticesinde yaralanan davacının kazadan dolayı diş tedavi bedeli olarak 4.000,00 TL, kaza tarihinden dava tarihine kadar çalışamadığı dönem için kazanç kaybı olarak 3096 TL ve yeni sezon için iş kontratı yapamadığından yoksun kaldığı kazanç olarak 9288 TL"nin davalılardan müşterek ve müteselsilen ve ayrıca 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı ..."den olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne 619,66 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 5.572,80 TL kazanç kaybı, 1.734,00 TL diş protez bedeli olmak üzere toplam 7.926,46 TL maddi tazminatın davalı ... açısından kaza tarihi olan 22.05.2012 tarihinden sigorta şirketi açısından 04.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı ..."dan 22.05.2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında ve manevi tazminatın takdirinde B.K"nın 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarihli 6111 Sayılı Yasa’nın 59. maddesi ile 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 98. maddesi değiştirilmiş, buna göre "trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı", Yasanın geçici 1. maddesi ile de "Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanun"un 59. maddesine göre belirlenen tutarın %20"sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği," öngörülmüştür. Dava tarihi itibari ile bu yasa maddesi yürürlüktedir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1. maddesinde, sigortacının poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği düzenlenmiştir. Karayolları Trafik Kanunu’na göre zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta şirketi, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı Yasa"nın 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluğun dava dışı Sosyal Güvenlik Kurumu"na geçtiğinde kuşku yoktur. Buna karşın belgesiz tedavi giderlerinden sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün sorumlulukları devam etmektedir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesiyle kaza nedeniyle kırılan dişinin tedavisi için 4.000,00 TL talep etmiş ve dosyaya, özel diş hekiminde yaptırdığı diş tedavisi için 3.146,64 TL ödeme yaptığına dair serbest meslek makbuzu ibraz etmiştir. Mahkemece, diş hekimi bilirkişiden alınan 23/10/2015 tarihli raporda davacının yapılan tedavisi ile ilgili olarak 1.734,00 TL tutarında harcama yapmış olabileceği bildirilmiştir.
Dava tarihi 22/04/2013 olduğuna göre, belgeli tedavi giderlerinden SGK sorumludur. Bu durumda, mahkemece zorunlu diş tedavisi için gerekli iyileştirme giderinden dava dışı SGK’nın sorumlu olduğu gözetilerek sürücü ve zorunlu trafik sigortacısı olan davalılar hakkında tedavi giderlerine yönelik talebin reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Davalıların kazadan kaynaklanan sorumluluğu davacının gerçek zararı ile sınırlıdır.
Somut olayda davacı vekili, davacının kaza nedeni ile yaralanması sonucu, öğretmen ve müdür olarak çalışmakta olduğu dershane ile yeni sezon için kontrat yapamadığı için 2012 yılına dair (yeni sezon) dokuz aylık döneme ilişkin olarak 9.288,00 TL kazanç kaybına uğradığı iddiasında bulunmuş ve mahkemece alınan hesap raporu doğrultusunda ve kusur oranı dahilinde bu miktarın 5.572,80 TL"sinin davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
AÜTF Adli Tıp ABD Başkanlığı"nın 18/6/2013 tarihli raporunda davacının maluliyeti bulunmadığı ve bir ay iyileşme süresi(geçici iş göremezliği) bulunduğu belirtilmiş olup bu durumda davacının yaralanma şekli, maluliyetinin bulunmaması, kaza tarihinin 22/05/2012 olup davacı için bir ay geçici iş göremezlik süresi belirlenmiş olması hususları karşısında, davacının idarecilik ve öğretmenlik yaptığı dershanede yeni sezon için kontrat yenilememiş olmasının kaza ile illiyet bağı bulunmadığı ve davacının bu miktar zararını ispatlayamadığı açık olup, davalıların bu zarar kalemi yönünden sorumluluklarının olmayacağı gözetilmeden, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
Kabule göre de; mahkemece davalı yan lehine vekalet ücretine hükmedilirken, takdir edilen vekalet ücretinin reddedilen maddi tazminata ilişkin olduğunun ve her iki davalı lehine hükmedildiğinin belirtilmemiş olması da doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle her iki davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 19/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.