Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1-İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılmasına HUMK’nun 438. ve İİK’ nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi;
2-Mahkemece yapılacak yargılamada tarafların tüm delilleri toplanıp, tetkik edildikten ve HUMK.nun 376.maddesine göre; duruşmada hazır olanların son sözleri dinlenip duruşmanın bittiği bildirildikten sonra hakimin; aynı Yasanın 388.maddesi uyarınca kararı gerekçesi ile birlikte (tam olarak) yazması ve hüküm sonucunu 389.maddede öngörülen biçimde tefhim etmesi asıldır.
Ne var ki, uygulamada söz konusu yasanın 381.maddesininin son fıkrasının getirdiği ayrıcalığa dayanılarak bazı zorunlu nedenlerle sadece hükmün sonucu tutanağa geçirilip tefhim edilmekle, gerekçeli karar daha sonra yazılmaktadır. İşte bu gibi hallerde HUMK.nun 389.maddesine uygun olarak tarafların hak ve yükümlülüklerini açıkça gösteren tefhim ile aleniyet ve hukuki varlık kazanan kısa karara daha sonra yazılan gerekçeli kararın uygun olması zorunludur. Esasen kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan elini çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak yoktur. Öte yandan, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması, yargılamanın aleniyeti, kararların alenen tefhim edilmesine ilişkin Anayasanın 141.maddesi ile HUMK.nun yukarıda değinilen buyurucu nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca anılan husus kamu düzeni ile ilgili olup, gözetilmesi yasa ile hakime yükletilmiş bir ödevdir. Aksine düşünce ve uygulama yargı, yargıç ve kararlarının her türlü düşünceden uzak, saygın ve güvenilir olması ilkesi ile de bağdaşmaz.
Somut olayda, 18.6.2008 tarihli kısa kararda; "bilirkişi raporunda belirtilen faizin icra müdürlüğü hesabına davacı tarafından yatırılmasına, bu şekilde ipoteğin fekkine", denildiği halde, gerekçeli kararda "ipoteğin bedelinin 71.525.YTL. olduğunun tespiti ile takip tarihinden itibaren ödenmeyen ipotek bedeline icra müdürlüğünce değişen oranlarda yasal faiz uygulanmasına, bütün ipotek bedeli ve ferilerinin icra müdürlüğü dosyasına depo edilmesinden sonra ipoteğin kaldırılmasına" şeklinde hüküm kurulmuştur. Borçlunun edimi kısa kararla çelişecek şekilde gerekçeli kararda arttırılmıştır.
Değinilen ilke ve yasa hükümleri göz ardı edilerek kısa karara çelişkili olarak gerekçeli karar yazılması doğru değildir.
İBBGK.nun 10.4.1992 tarih, 7/4 sayılı kararında da vurgulandığı üzere her iki karar arasındaki çelişkinin giderilmesini teminen İcra Mahkemesi kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir. 
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 22/12/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.