Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/3536 Esas 2022/1013 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/3536
Karar No : 2022/1013

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALILAR): 1- …Bakanlığı
VEKİLİ: Hukuk Müşaviri …
2- … Bakanlığı
VEKİLİ: Av. …
3- … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Sekizinci Dairesinin 17/06/2021 tarih ve E:2019/4432, K:2021/3228 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 15/06/2006 tarih ve 26199 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendindeki, "bilet ücret ve tarifelerini" ibaresi ile "üçüncü şahıslara işletilmesi için izin vermek, izin verilen otoparklar" ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Sekizinci Dairesinin 17/06/2021 tarih ve E:2019/4432, K:2021/3228 sayılı kararıyla;
Dairelerinin, davanın süre aşımı nedeniyle reddi yolundaki kararının, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 07/04/2016 tarih ve E:2014/4658, K:2016/1481 sayılı kararı ile bozulması üzerine, anılan karar uyarınca Dairelerince yapılan 11/09/2019 tarih ve E:2019/4432 sayılı ara kararına verilen cevapta, uygulama işlemlerinin davacıya tebliğine ilişkin evrakların bulunmadığının bildirildiği, bu durumda dava dilekçesinde belirtilen 28/04/2010 tarihine göre 25/06/2010'da açılan davanın süresinde olduğu değerlendirilerek davalı idarenin süre itirazının yerinde görülmediği,
5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu'nun, 7, 9 ve 26. maddeleri ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 12.maddesinde yer alan düzenlemelere atıfta bulunularak;
UKOME'nin görev ve yetkilerini belirleyen ve üst hukuk normu niteliğindeki 5216 sayılı Kanun'un 9. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, anılan Kanun'la büyükşehir belediyesine verilen trafik hizmetlerini planlama yetkisinin UKOME'ye ait olacağı, UKOME'nin, merkezi idarenin temsilcileri, meslek odası ve belediye temsilcilerinin katılımıyla teşekkül eden ve tüm beldede etkileri olan ulaşım hizmetinin sunumuna ilişkin esas ve usulleri belirleyen idari bir örgütlenme olması nedeniyle, trafik hizmetlerinin planlanması yetkisi kapsamında, tüm beldede etkileri olan güzergah, ticari araç sayısı, ruhsat verme ve toplu ulaşımda bilet ücret ve tarifesi belirleme gibi yetkileri haiz olduğu, ulaşım hizmetinin planlaması yetkisinin, tarife belirleme yetkisini de kapsadığı, bu itibarla, dava konusu "bilet ücret ve tarifelerinin" ibaresinde üst hukuk normlarına aykırılık bulunmadığı,
Öte yandan, 5216 sayılı Kanun'un yollamada bulunduğu 2918 sayılı Kanun'un 12/b-4. maddesinde yer verilen otopark belirleme yetkisinin UKOME'ye ait olması, 5216 sayılı Kanun'un 26. maddesi uyarınca da, belediyelere ait otoparkların belediye şirketince işletilmesine izin verilmesi karşısında, dava konusu "üçüncü şahıslarca işletilmesi için izin vermek, izin verilen otoparklar" ibaresinda de üst hukuk normlarına ve hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine, 3.600,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idarelere verilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, kendisine tebliğ edilen kararda Daire başkanının imzasının eksik olduğu, imza eksiğinin sonradan tamamlanmasının karara geçerlik kazandırmayacağı, dava ile ilgisi bulunmamasına rağmen Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığının da kararda davalı olarak yer almasının kararın özensiz yazıldığının kanıtı olduğu, davanın süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin karar ile aleyhine hükmedilen 1.500,00-TL avukatlık ücretini davalı idarelere ödemesine rağmen temyize konu kararda yeniden aleyhine avukatlık ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu, kamu avukatları için yargı kararı ile takdir edilen avukatlık ücretlerine ilişkin katma değer vergilerinin hazineye ödenmediği, bir çeşit vergi kaçakçılığına sebep olan bu durumun, kamu avukatları ile diğer meslek mensupları arasında eşitsizlik ve adaletsizliğe neden olduğu, bu nedenle 1136 sayılı Kanun'un 164. maddesi, 6100 sayılı Kanun'un 323/(ğ) maddesi ve 2577 sayılı Kanun'un 28/2. maddesinin iptali istemiyle Anayasa Mahkemesine başvurulması gerektiği, cadde, sokak ve yolların kamuya tahsis edilen yerler oldukları, bu nedenle bu yerlerin otopark alanlarına dönüştürülmesinin hukuka aykırı olduğu, 5216 sayılı Kanun'la UKOME'ye verilmeyen yetkilerin dava konusu Yönetmelik kuralları ile verildiği, davanın reddine ilişkin temyize konu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Davalı idarelerden … Bakanlığı ile …Bakanlığı tarafından, Danıştay Sekizinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği, davalı İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı tarafından, gerek 5216 ve 5393 sayılı Kanun'larda gerekse başka mevzuatta toplu ulaşım bilet ücret ve tarifelerini belirleme konusunda belediye meclisi ya da belediye encümenine herhangi bir görev ve yetki verilmediği, söz konusu yetkinin UKOME’ye ait olduğu ve UKOME'de bu kararların müşterek istişareler sonucu alındığı, toplu ulaşım bilet ücret ve tarifelerini belirleme yetkisinin UKOME'nin ulaşımla ilgili görevlerinden ayrık tutulması ve yetkinin belediyenin diğer organlarına ait olması gerektiği yolundaki yaklaşımın 5216 sayılı Kanun'un temel mantığına ve bu Kanun'la benimsenen sisteme aykırı olduğu, otopark uygulamasının trafik hizmetlerinin planlanması ile doğrudan ilgili olduğu, otopark yerlerini belirleyerek ilan etmek ve buraların işletilmesi için sahiplerine veya üçüncü kişilere izin verme yetkisinin UKOME’ye ait olduğu, İSPARK AŞ.’nin İstanbul Büyükşehir Belediyesi iştiraki olduğu ve 5216 sayılı Kanun’un 26. maddesi uyarınca, UKOME tarafından belirlenen otopark yerlerinin işletilmesinin Belediye Meclis Kararı ile İSPARK AŞ.'ye devredildiği, 5216 sayılı Kanun’un 23/f maddesi uyarınca da otopark olarak işletilen yerlerden elde edilen gelirin %50’sinin İstanbul Büyükşehir Belediyesine ait olduğu, davanın reddine ilişkin temyize konu Daire kararının onanması gerektiği ileri sürülmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, davacının Anayasa'ya aykırılık iddiası ciddi görülmeyerek gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
İstanbul ilinde ikamet eden davacı tarafından, toplu taşıma sistemine dahil edilen metrobüs hizmetine yapılan zammın geri alınması, hizmet standartlarının belirlenmesi, ilan edilmesi, hız sınırına uyulması, engelli vatandaşların metrobüsten yararlanmasının sağlanması, İstanbul içindeki araç park alanlarından elde edilen gelirlerin Belediye bütçesine dahil edilmesi, yasal olmayan uygulamalara son verilerek kamu zararının ortadan kaldırılması istemiyle yapılan 01/12/2009 tarihli başvurunun ücrete ilişkin kısmının, 19/01/2010, 05/04/2010 ve 24/04/2010 tarihli yazılarla, park gelirlerinin Büyükşehir Belediyesi gelirleri arasına alınması kısmının ise 25/12/2009 tarihli yazı ile reddedilmesi üzerine, ret işlemlerinin dayanağı olan dava konusu Yönetmelik kurallarının iptali istemiyle temyizen incelenen dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT :
5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun 7. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendinde; "Büyükşehir ulaşım ana plânını yapmak veya yaptırmak ve uygulamak; ulaşım ve toplu taşıma hizmetlerini plânlamak ve koordinasyonu sağlamak; kara, deniz, su ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergâhlarını belirlemek; durak yerleri ile karayolu, yol, cadde, sokak, meydan ve benzeri yerler üzerinde araç park yerlerini tespit etmek ve işletmek, işlettirmek veya kiraya vermek; kanunların belediyelere verdiği trafik düzenlemesinin gerektirdiği bütün işleri yürütmek" büyükşehir belediyesinin görev ve yetkileri arasında sayılmış,
Uygulama işleminin tesis edildiği tarihte yürürlükte olan haliyle, 9. maddesinde; "Büyükşehir içindeki kara, deniz, su, göl ve demiryolu üzerindeki her türlü taşımacılık hizmetlerinin koordinasyon içinde yürütülmesi amacıyla büyükşehir belediye başkanı ya da görevlendirdiği kişinin başkanlığında, yönetmelikle belirlenecek kamu kurum ve kuruluşları ile, Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonunun görevlendireceği ilgili odanın temsilcisinin katılacağı Ulaşım Koordinasyon Merkezi kurulur. İlçe belediye başkanları kendi belediyesini ilgilendiren konuların görüşülmesinde koordinasyon merkezlerine üye olarak katılırlar. Ulaşım Koordinasyon Merkezi toplantılarına ayrıca gündemdeki konularla ilgili üye olarak belirlenmeyen ulaşım sektörü ile ilgili kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarından ihtisas meslek odalarının temsilcileri de davet edilerek görüşleri alınır.
Bu Kanun ile büyükşehir belediyesine verilen trafik hizmetlerini plânlama, koordinasyon ve güzergâh belirlemesi ile taksi, dolmuş ve servis araçlarının durak ve araç park yerleri ile sayısının tespitine ilişkin yetkiler ile büyükşehir sınırları dahilinde il trafik komisyonunun yetkileri ulaşım koordinasyon merkezi tarafından kullanılır.
Ulaşım koordinasyon merkezi kararları, büyükşehir belediye başkanının onayı ile yürürlüğe girer.
Ulaşım koordinasyon merkezi tarafından toplu taşıma ile ilgili alınan kararlar, belediyeler ve bütün kamu kurum ve kuruluşlarıyla ilgililer için bağlayıcıdır.
Koordinasyon merkezinin çalışma esas ve usulleri ile bu kurullara katılacak kamu kurum ve kuruluş temsilcileri, İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Büyükşehir belediyelerine bu Kanun ile verilen görev ve yetkilerin uygulanmasında, 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz." hükmüne,
26. maddesinde; "Büyükşehir belediyesi kendisine verilen görev ve hizmet alanlarında, ilgili mevzuatta belirtilen usullere göre sermaye şirketleri kurabilir. Genel sekreter ile belediye ve bağlı kuruluşlarında yöneticilik sıfatını haiz personel bu şirketlerin yönetim ve denetim kurullarında görev alabilirler. Büyükşehir belediyesi, kendisine ait büfe, otopark ve çay bahçelerini işletebilir; ya da bu yerlerin belediye veya bağlı kuruluşlarının % 50’sinden fazlasına ortak olduğu şirketler ile bu şirketlerin % 50’sinden fazlasına ortak olduğu şirketlere, 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine tabi olmaksızın belediye meclisince belirlenecek süre ve bedelle işletilmesini devredebilir." hükmüne yer verilmiş,
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 12. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin, 4. alt bendinde; gerçek ve tüzelkişiler ile resmi ve özel kurum ve kuruluşlara ait otopark olmaya müsait boş alan, arazi ve arsaları geçici otopark yeri olarak ilan etmek ve bunların sahiplerine veya üçüncü kişilere işletilmesi için izin vermek, il ve ilçe trafik komisyonlarının görev ve yetkileri arasında belirtilmiştir.
5216 sayılı Kanun'un 8. ve 9. maddelerine dayanılarak İçişleri Bakanlığınca yürürlüğe konulan Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin UKOME'nin görev ve yetkilerini belirleyen 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde; kara, deniz, göl, nehir, kanal ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergâhlarını belirlemek; otobüs, taksi, dolmuş ve servis durak yerleri ile karayolu, yol, cadde, sokak, meydan ve benzeri yerler üzerinde araç park yerlerini tespit etmek, gerçek ve tüzel kişiler ile resmi ve özel kurum ve kuruluşlara ait otopark olmaya müsait boş alan, arazi ve arsaları geçici otopark yeri olarak ilan etmek ve bunların sahiplerine veya üçüncü şahıslara işletilmesi için izin vermek, izin verilen otoparklar ile karayolu üzerindeki diğer park yerlerinde özürlüler için işaretlerle belirlenmiş bölümler ayrılmasını sağlamakla, UKOME'nin görevli ve yetkili olduğu kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan Danıştay Sekizinci Dairesi kararının, 15/06/2006 tarih ve 26199 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde yer alan, "üçüncü şahıslara işletilmesi için izin vermek, izin verilen otoparklar" ibaresine ilişkin kısmı, aynı gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın anılan kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Yönetmeliğin, 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde yer alan "bilet ücret ve tarifelerini" ibaresine gelince;
Normlar hiyerarşisi olarak bilinen temel hukuk ilkesine göre, normların arasında altlık ve üstlük ilişkisinin söz konusu olduğu ve her normun geçerliliğini bir üst hukuk normundan almaktadır. Başka bir anlatımla, normlar hiyerarşisinin, her türlü normun hiyerarşik olarak bir sıra dahilinde sıralanması ve birbirine bağlı olması anlamına geldiği, bunun doğal sonucu olarak, hiyerarşik sıralamada daha altta yer alan normun, kendisinden üstte bulunan norma aykırı hükümler içeremeyeceği, bir başka deyişle, alt norm niteliğindeki düzenleyici işlemlerin, bir hakkın kullanımını üst normda öngörülmeyen bir şekilde daraltamayacağı veya üst normu aşacak biçimde genişletilemeyeceği dolayısıyla, düzenleyici bir işlemin kendinden önce gelen kanun hükümlerine aykırı düzenlemeler getiremeyeceği kabul edilmektedir.
5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu'nun "Ulaşım hizmetleri" başlıklı 9. maddesinin 1. fıkrasında, Büyükşehir içindeki kara, deniz, su, göl ve demiryolu üzerindeki her türlü taşımacılık hizmetlerinin koordinasyon içinde yürütülmesi amacıyla büyükşehir belediye başkanı ya da görevlendirdiği kişinin başkanlığında, yönetmelikle belirlenecek kamu kurum ve kuruluşları ile, Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonunun görevlendireceği ilgili odanın temsilcisinin katılacağı Ulaşım Koordinasyon Merkezi'nin kurulacağı düzenlenmiş, 2. fıkrasında, UKOME'nin yetkileri tek tek sayma usulü ile belirlenerek, bu Kanun ile büyükşehir belediyesine verilen trafik hizmetlerini plânlama, koordinasyon ve güzergâh belirlemesi ile taksi, dolmuş ve servis araçlarının durak ve araç park yerleri ile sayısının tespitine ilişkin yetkiler ile büyükşehir sınırları dâhilinde il trafik komisyonu yetkilerinin ulaşım koordinasyon merkezi tarafından kullanılacağı belirtilmiş, 5. fıkrasında ise, koordinasyon merkezinin çalışma esas ve usulleri ile bu kurullara katılacak kamu kurum ve kuruluş temsilcilerinin, İçişleri Bakanlığı tarafından müştereken çıkarılan yönetmelikle belirleneceği düzenlenmiştir.
UKOME'nin yetkilerinin sayma usulü ile belirlendiği 5216 sayılı Kanunun 9. maddesi incelendiğinde, UKOME'ye, kara, deniz, göl, nehir, kanal ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi bilet ücret ve tarifelerinin belirlenmesi hususunda herhangi bir yetki verilmediği anlaşılmaktadır.
5216 sayılı Kanun'un 8. ve 9. maddesine dayanılarak yürürlüğe konulan Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliğinin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde ise; dayanak Kanun hükmüne aykırı ve onu genişletecek biçimde, kara, deniz, göl, nehir, kanal ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi bilet ücret ve tarifelerinin belirlenmesi yetkisinin UKOME'ye ait olduğu kurala bağlanmıştır.
Bu durumda, dayanağı Kanun hükmünü aşarak ve Kanun ile belirlenen yetkileri genişleterek, bilet ücret ve tarifelerinin belirlenmesi hususunda UKOME'nin yetkili kılındığı dava konusu düzenlemede hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu itibarla, temyize konu kararın, Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendindeki, "bilet ücret ve tarifelerini" ibaresine ilişkin kısmında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Öte yandan, davacı tarafından davanın süre aşımı nedeniyle reddi kararında hükmedilen 1.500-TL avukatlık ücretini davalı idarelere ödediği, temyize konu kararda tekrar aleyhine 3.600-TL avukatlık ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmekte ise de; davanın süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin kararın bozulması yolundaki Kurulumuz kararının, bozulan kararla hüküm altına alınan yargılama giderleri ve avukatlık ücretini de kapsadığı, bu aşamada temyize konu kararın kısmen bozularak kısmen onandığı hususu dikkate alındığında, kararın onanan kısmı yönünden davalı idareler lehine kararda belirtilen tutardaki 3.600-TL avukatlık ücretinin de kesinleştiği, buna göre davacı tarafından (şayet ödenmiş ise) daha önce ödendiği ileri sürülen 1.500-TL avukatlık ücretinin bu karar sonucuna göre davalı idarelere ödenecek 3.600-TL avukatlık ücretinden mahsup edileceği açık olduğundan, davacının bu kısma yönelik temyiz iddiası kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin kısmen kabulüne, kısmen reddine,
2. Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize konu 17/06/2021 tarih ve E:2019/4432, K:2021/3228 sayılı kararının, Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendindeki, "üçüncü şahıslara işletilmesi için izin vermek, izin verilen otoparklar" ibaresine ilişkin kısmının ONANMASINA oybirliğiyle,
Anılan Yönetmeliğin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendindeki, "bilet ücret ve tarifelerini" ibaresine ilişkin kısmının BOZULMASINA oyçokluğuyla,
3. Bozulan kısım yönünden yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. Kararın tebliğ tarihini izleyen 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 28/03/2022 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY
X- 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu'nun "Ulaşım hizmetleri" başlıklı 9. maddesinin 2. fıkrasında, bu Kanun ile büyükşehir belediyesine verilen trafik hizmetlerini plânlama, koordinasyon ve güzergâh belirlemesi ile taksi, dolmuş ve servis araçlarının durak ve araç park yerleri ile sayısının tespitine ilişkin yetkiler ile büyükşehir sınırları dâhilinde il trafik komisyonu yetkilerinin ulaşım koordinasyon merkezi tarafından kullanılacağı belirtilmiş, 5. fıkrasında ise, koordinasyon merkezinin çalışma esas ve usulleri ile bu kurullara katılacak kamu kurum ve kuruluş temsilcilerinin İçişleri Bakanlığı tarafından müştereken çıkarılan yönetmelikle belirleneceği düzenlenmiştir.
5216 sayılı Kanun'un 8. ve 9. maddesine dayanılarak yürürlüğe konulan Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliğinin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde ise; kara, deniz, göl, nehir, kanal ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi bilet ücret ve tarifelerinin belirlenmesi yetkisinin UKOME'ye ait olduğu kurala bağlanmıştır.
UKOME'nin görev ve yetkilerinin belirlendiği 5216 sayılı Kanun'un 9. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, bu Kanunla büyükşehir belediyesine verilen trafik hizmetlerini planlama yetkisinin UKOME'ye ait olduğu, UKOME'nin ise merkezi idare, belediye ve meslek odası temsilcilerinin katılımıyla oluşan ve tüm beldeyi etkileyen ulaşım hizmetinin sunumuna ilişkin esas ve usulleri belirleyen idari bir kurul olduğu, bu cihetle belediyelere verilen ve fakat Kanun'la açıkça UKOME tarafından kullanılacağı belirtilen trafik hizmetlerinin planlanması yetkisinin, her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi bilet ücret ve tarifelerinin belirlenmesini de kapsadığı açık olduğundan, Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendinde yer alan "bilet ücret ve tarifelerinin" ifadesinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu nedenle; Temyize konu kararın Büyükşehir Belediyeleri Koordinasyon Merkezleri Yönetmeliği'nin 18. maddesinin 1. fıkrasının (ç) bendindeki "bilet ücret ve tarifelerini" ibaresine ilişkin kısmının onanması gerektiği oyuyla, karara katılmıyoruz.