Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2862 Esas 2017/2258 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2862
Karar No: 2017/2258
Karar Tarihi: 19.06.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2862 Esas 2017/2258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahla geceleyin mağdurun konutunda yağma suçu işlediğini tespit etti ve sanık hakkında TCK'nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a), (d) ve (h) bendlerinin uygulanması gerektiğine karar verdi. Ancak, temel cezada alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğini göz önünde bulundurmadığı için karar temyiz edildi. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK'nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı bulunduğu saptandı. Zorunlu savunman ücreti Adalet Bakanlığı bütçesiyle karşılanacağı halde sanıktan tahsil edilmiş olduğu için karar bozuldu. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: TCK'nın 149. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi, TC Anayasası'nın 90. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi, 1412 sayılı CMUK\"nın 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2015/2862 E. , 2017/2258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Silahla geceleyin yağma suçunun, mağdurun konutunda işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) ve (h) bendlerinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden anılan bendler ile uygulama yapılması, olayda birden fazla nitelikli halin gerçekleşmiş olması ve aynı Yasanın 61.maddesi gereğince temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından 722,00.-TL zorunlu savunman ücretine dair yargılama giderinin tahsiline ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.06.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.