Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4845 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4845
Karar No: 2020/1166
Karar Tarihi: 05.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4845 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın aracıyla sağdan gelen araçlara ilk geçiş hakkını vermemesi sonucu müştekiyle çarpışmıştır. Olayda, müşteki hayati tehlike geçirmemiş ancak ağır derecede yaralanmıştır. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu belirterek uygun bir ceza tayin etmemiştir. Temyiz itirazları üzerine yapılan inceleme sonucu hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkeme kararı TCK'nın 89/4, 62/1, 51/1-3, 53/6 maddelerine göre İsteme Aykırı BOZULMUŞTUR. TCK'nın bu maddeleri suçlu için ceza hükümleri belirlemekte ve cezalar arasındaki orantılılığı sağlamaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/4845 E. , 2020/1166 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 13:25 sıralarında sanık ...’ın sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halinde iken katılan ..."un sevk ve idaresindeki motorsikletin çarpıştığı, olay nedeniyle katılan ..."in hayati tehlike geçirmez, basit tıbbi müdahale ile giderilir,..."un ise hayati tehlike geçirmez, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, yaşam fonksiyonlarını (5) ağır derecede etkiler derecede yaralandığı olay sebebi ile alınan bilirkişi raporunda; sanığın sağdan gelen araçlara ilk geçiş hakkını vermek kuralını ihlalden asli kusurlu olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.