17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11807 Karar No: 2020/2847 Karar Tarihi: 19.02.2020
Mala zarar verme - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11807 Esas 2020/2847 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mala zarar verme ve suç eşyasının satın alınması suçlarından mahkumiyet kararı temyiz edilmiş. Sanık ...'ın mala zarar verme suçunu, hırsızlık suçunu işlemek amacıyla gerçekleştirdiği anlaşılmış ancak şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilememiş. Ayrıca, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nun 142/4. maddesi hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığı ihlali veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde şikayete tabi olmadığını düzenlerken, 165. maddesi suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu tanımlamaktadır. CMK'nun 253. ve 254. maddeleri uzlaştırma işlemlerine ilişkin esas ve usulleri belirlerken, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan suçun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmektedir.
17. Ceza Dairesi 2019/11807 E. , 2020/2847 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen düşme kararına yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede; Sanık ...’ın soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki savunmalarında; sanık ..."dan 2 adet oto teybini 30 TL"ye aldığını beyan ettiği, 01.11.2014 tarihli kıymet takdir tutanağında; oto teybin ikinci el değerinin 50 TL olduğu, sanığın oto teybini piyasa fiyatının altında satın aldığının anlaşılması karşısında; sanık ...’nın satın aldığı akülerin hırsızlık malı olduğunu bilmesi gerektiğinden, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. 1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; sanık ...’un mala zarar verme suçunu, hırsızlık suçunu işlemek amacıyla gerçekleştirdiğinin anlaşıldığı, 5237 sayılı TCK"nun 142/4. maddesinde de belirtildiği üzere "Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlali veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikayet aranmaz" düzenlemesinin bulunduğu, bu nedenle sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu işlemek amacıyla işlediği mala zarar verme suçunun şikayete tabi olmadığı, mağdurun kovuşturma aşamasında şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle, sanığın üzerine atılı suçun şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilemeyeceğinin gözetilmemesi, 2-Hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğü giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğü giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253.maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanık ..."nın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.