Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12157 Esas 2021/424 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12157
Karar No: 2021/424
Karar Tarihi: 20.01.2021

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12157 Esas 2021/424 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesinde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir çünkü bu suç için doğrudan hüküm verilen adli para cezasının temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçları için verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, hükümde tam gün sayısının belirtilmemiş olması mahallinde düzeltilebilir bir eksiklik olarak kabul edilmiştir. Suça sürüklenen çocuk hakkında etkin pişmanlık hükmünün uygulanabilmesi için yakınanın açık rızası şarttır fakat bu rıza alınmadığı için bozma talebi reddedilmiştir. TCK'nın 50/1-a ve 168/2-4. maddeleri bu kararda geçmektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/12157 E. , 2021/424 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adlî para cezasına çevrilmesi sırasında, esas alınan tam gün sayısının hükümde gösterilmemiş olması mahallinde düzeltilebilir eksiklik olarak görülmüş, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2-4. maddesinin uygulanabilmesi için yakınanın kısmı iade nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasına açıkça rıza göstermesi gerektiği halde, yakınanın açık rızası sorulmadan kısmı iadeyi gerçekleştiren suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 168/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.