MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, itirazın kaldırılması ve temerrüt nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, dava konusu taşınmazın tahliye edildiği sabit olmakla konusuz kalan tahliye hususunda karar tesisine yer olmadığına, itirazın kaldırılmasıyla, takibin devamına karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı, 01.01.2012 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesine dayanarak davalı hakkında 14.10.2014 tarihinde başlattığı tahliye istekli icra takibinde, ödenmeyen 01.12.2013 tarihinden önce doğmuş 5.940.-TL bakiye kira alacağı ile 2013 yılı Aralık ayı, 2014 Yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül ve Ekim aylarının kira bedeli 38.940,00.- TL ve 2.320 TL işlemiş faizin tahsilini istemiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalı müvekkil firma ile davacı tarafla arasında yeni bir kira akdi düzenlenerek 01.01.2012 tarihli kira akdinin zımnen hükmünü yitirdiğini, bundan dolayı 01.01.2012 tarihli kira akdi esas alınarak tahliye talep edilmesinin yerinde olmadığını, ayrıca taraflar arasında imzalanan 09.01.2015 tarihli tahliye taahhütnamesi ve protokol gereğince davalının ibra edildiğini davanın reddine savunmuştur. İtirazın kaldırılması ve tahliye isteğiyle açılan işbu dava sonucunda mahkemece,, dava konusu taşınmazın tahliye edildiği sabit olmakla konusuz kalan tahliye husunda karar tesisine yer olmadığına, itirazın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Davalı yargılama sırasında borçlu tarafından sunulan 09.01.2015 tarihli tahliye taahhütnamesi ve protokol fotokopisi incelendiğinde; 3.maddesinde tarafların davaya dayanak yapılan İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2014/29655 Esas sayılı icra takibinden dolayı hiç bir hak ve alacak taleplerinin olmadığını birbirlerinden hiç bir hak ve alacak talepleri bulunmadığını beyan ettikleri görülmektedir. Borcu sona erdiren ibra nitelikli bu belge çift taraflı imzalandığından öncelikle belgenin aslı istendikten sonra davacı alacaklı tarafın belgeye karşı beyanları alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 19.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.