Esas No: 2022/627
Karar No: 2022/6486
Karar Tarihi: 27.04.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/627 Esas 2022/6486 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kendisine gönderilen ödeme emirlerinin hatalı olduğunu ve iptal edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, davanın süresi geçtiği gerekçesiyle reddetmiştir. Davacı vekili temyiz başvurusunda bulunmuş ve ödeme emirlerinin usulüne uygun olup olmadığı üzerinde durulması gerektiğini belirtmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi, istinaf istemini reddetmiştir. Ancak, yapılan temyiz itirazları doğrultusunda karar bozulmuş ve davacının talebi haklı bulunmuştur. Dosya İlk Derece Mahkemesine geri gönderilmiştir.
6183 sayılı Kanunun 103. maddesi ödeme emri tebliğinin zaman aşımını kesmektedir. TBK 125. madde ise, kurum alacaklarının 10 yıllık zaman aşımına uğramasını öngörmektedir. 5510 sayılı Kanunun 93. maddesi ise, prim borçlarının zaman aşımını düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
Bölge Adliye
Mahkemesi : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
No : 2021/2684-2021/3068
İlk Derece
Mahkemesi : Denizli 4. İş Mahkemesi
Dava, ödeme emri iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince istinaf isteminin reddine karar verilmiştir.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle: Davacıya gönderilen 2019/26746 - 2019/26747 - 2019/26748 sayılı ödeme emirleriyle davacıdan gecikme zammı, prim borcu, damga vergisi ve işsizlik sigortası primlerinin talep edildiğini, belirtilen primlerden 2004/7 - 2008/09 arasında olanların TBK 125 e göre 10 yıllık zaman aşımı, 2008/10 - 2009/7 arasındakilerin 5510 sayılı Yasa 93. Maddesine göre 10 yıllık zaman aşımı nedeniyle Kurum tarafından talep edilemeyeceğini, Kurum alacaklarının prosedüre uyulmamasından dolayı yok hükmünde olduğunu ifade ederek 2019/26746 - 26747 - 26748 sayılı ödeme emirlerinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II-CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmadığını, kurum alacaklarının zaman aşımına uğramadığını, 6183 sayılı Yasanın 103. maddesine göre ödeme emiri tebliğinin zaman aşımını kestiğini, ifade ederek haksız ve yersiz açılan davanın reddini talep etmiştir.
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Davanın reddine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Mahkeme hükmü yerinde görülerek istinaf isteminin reddine karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı vekili; mahkemenin ön inceleme aşamasında davanın süresinde açıldığını belirttiğini, tebliğin usulsüz olduğunu, emsal Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının dikkate alınması gerektiğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Dosya kapsamı incelendiğinde, davaya konu ödeme emirlerinin, aynı zarf içerisinde 02.10.2019 tarihinde davacıyla birlikte çalışan "..." isimli kişinin imzasına tebliğ edildiği, mahkemece ön inceleme aşamasında bu tebliğin geçersiz olduğu belirtilmek suretiyle davanın esasına geçildiği, davacı tarafın ödeme emirlerinin kendisine ulaşmadığı yönünde veya tebliğ tarihine ilişkin bir itirazının bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın hak düşürücü sürenin geçmesi nedeniyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, gerek ön inceleme aşamasında bu hususların dile getirilmesi ve gerekse de hak düşürücü sürenin, yargılamanın her safhasında gözetilmesinin gerekmesine göre, mahkemece söz konusu tebliğin usulüne uygun olup olmadığı tartışılıp, gerektiğinde bu konuda araştırma yapılarak elde edilecek sonuca göre hüküm kurulması gerekmektedir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi kararının HMK'nın 373/1. maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 27.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.