MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira sözleşmesinden kaynaklı alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davaya konu taşınmazın davalıdan kiralanmak sureti ile pastane olarak kullanıldığını, kira sözleşmesinin 2. ayından itibaren davalı tarafından tehdit edildiğini, mecurun önüne araba park edilmek ve elektriğinin kesilmesi sureti ile faaliyetinin engellendiğini, sözleşmenin devamının çekilmez hal alması sebebiyle 25.09.2012 tarihli ihtarname ile sözleşmenin feshedildiğini, davalının ise, kira bedeli karşılığında tarafınca yaptırılan ve davalıda kalan iş yeri nedeni ile sebepsiz zenginleştiğini, davaya konu işyerinin tüm yapım masraflarının kendisine ait olduğunu, kira sonunda ise yapılanların davalıda kalacağının kararlaştırıldığını belirterek tadilat bedellerinin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, işyeri içerisindeki bir bölümü davacıya kiraya verdiğini, sözleşmenin sona erme tarihi olan 17.04.2013 tarihinden önce davacının haksız olarak iş yerini bırakıp giderek kendisini de zarara uğrattığını, iş ve can güvenliğine ilişkin iddiaların ise asılsız olduğunu, kiralanan yerin davacı tarafından bir yıllık kira bedeli karşılığında yapıldığını, mecurun davacıya boş olarak verildiğini, davacının bu yapıyı söküp götürmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, sözleşmenin davacı tarafından haklı nedenlerle feshedildiği, fesih ihtarnamesinin davalıya 15.10.2012 tarihinde tebliğ edildiği, yapının 1 yıllık kira bedeli karşılığında yapıldığı, yapı bedelinin 13.732,90 TL olduğu, davacı tarafından 17.04.2012 tarihi ile fesih tarihi olan 15.10.2012 tarihleri arasında kullanıldığı, kullanılmayan dönem için
davacının talebinin haklı olduğu gerekçesiyle oranlama yapılmak sureti ile davanın kısmen kabulü ile 6.847,63 TL’ nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, faydalı ve zorunlu tadilat masraflarının iadesine ilişkindir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının ve davalının aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının faiz talebine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; mahkemenin, hüküm fıkrasında asıl ve yardımcı taleplerin hepsi hakkında açık ve tereddüte yol açmayacak şekilde karar vermesi gerekir (HMK 297). Buna rağmen, mahkemenin asıl veya yardımcı taleplerden biri hakkında, karar vermemiş olması mümkündür. Bu halde hakkında karar verilmemiş olan talep zımnen reddedilmiş sayılmaz. Çünkü, bu talep hakkında verilmiş bir karar yoktur.
Somut olayda, davacı alacağın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş olmasına rağmen, mahkemece davacının faiz talebine ilişkin olarak inceleme ve araştırma yapılmamış, gerekçeli kararda bu hususa değinilmemiş, bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiştir. Mahkemece, davacının faiz talebi hakkında, bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
3- Davalının taşınmazın teslim tarihine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davada 17.04.2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 6.maddesinde, kiracı tarafından yapılacak çevre düzenlemesi, yapı büyütmesi gibi masrafların kiracıya ait olduğu, kiracının kiraya verenden ücret talep edemeyeceği, kiracının kendi isteği ile ayrıldığında tüm yapıların kiraya verene kalacağı kararlaştırılmıştır. Yargılama sırasında davacı ve davalı tarafın da beyan ettiği üzere, yapılan yapıların 1 yıllık kira bedeli karşılığında kiracı tarafından yapıldığı açıktır. Davacı, kira süresi dolmadan mecuru tahliye etmiş, bu nedenle davalı taraftan tadilat masraflarının tahsilini talep etmiştir.
Kiracı yasal tahliye ve anahtar teslimi gerçekleşinceye dek kira parasını ödemekle yükümlüdür. Kiralanan tahliye edilmedikçe kiracının sözleşmeden kaynaklanan yükümlülükleri devam eder. Kiralananın tahliyesi ise teslim ile olur. Teslimin varlığı ise kiracı tarafından ispatlanmalıdır. Kiralananın boşaltılması, adresini taşıması yahut kiracı tarafından kullanılmaması yasal teslim olmadığından, kiraya veren tarafından kabul edilmedikçe kiracıyı yükümlülüklerinden kurtarmaz. Somut olayımızda mahkemece mecurun davalıya, fesih ihbarının tebliğ tarihi olan 15.10.2012 tarihinde teslim edildiği kabul edilmiştir. Davalı tarafça yargılama sırasında fesih ihbarından sonra da taşınmazın kullanıldığını, taşınmazın 11. ve 12. ayda tahliye edildiğini ileri sürülmüştür. Davacı/kiracı ise, taşınmazın davalı kiraya verene ne zaman teslim edildiğini usulüne uygun kanıtlayamamıştır.
O halde mahkemece, tahliye tarihinin usulüne uygun tespit edilip hesaplamanın belirlenen tarihe göre yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının ve davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’ un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK" nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’ un 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.