Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5466 Esas 2020/1157 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5466
Karar No: 2020/1157
Karar Tarihi: 05.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5466 Esas 2020/1157 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkum olduğu bir davada, sanık olay yerinde park halindeki aracını sola dönerek hareket ettirdi ve motosikletle çarpışmaya sebep oldu. Çarpışma sonucunda motosiklet sürücüsü hayatını kaybetti. Mahkeme, sanığın bilinçli taksirle hareket ettiğine dair delil bulunmadığını belirterek tebliğnamedeki bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiği görüşünü reddetti. Sanık müdafii, sanığın suçsuz olduğunu ve cezanın ağır olduğunu iddia ederken, katılan vekili bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğini söyledi. Mahkeme, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler gibi faktörleri dikkate alarak, cezasında indirim yapılmasına karar verdi. Ancak, hüküm söz konusu TCK maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle temyiz edildi. Temyiz mercii, sanığın kişiliğini ve suçun işlenmesindeki özellikleri dikkate alarak takdir hakkının kullanılmamasını, TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesini gerektirecek bir durum olmadığını belirtti. Bu nedenle, hüküm bu maddelere aykırı olduğu için bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK’nın 85/1, 62, 53/1-a-b-d-e, 50/4.

12. Ceza Dairesi 2019/5466 E. , 2020/1157 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/1-a-b-d-e. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay günü saat 06:00 sırasında sevk ve idaresindeki otomobili ile yerleşim yeri içerisinde bölünmüş 5 şeritli asfalt kaplama yol üzerinde en sağda park halindeyken sola manevra yaparak hareket haline geçip ...Köprüsü istikametine doğru seyretmek istediği sırada, aracının sol arka tampon kısmına ... istikametinden gelip... Bulvarına giriş yapmak isteyen ...’in motosikletinin ön kısımlarıyla çarpması neticesinde, ...’in hayatını kaybetmesine asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda; sanığın bilinçli taksirle hareket ettiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın olayda kusurunun olmadığına, verilen cezanın ağır olduğuna, katılan vekilinin, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına, sanığa takdiri indirime ilişkin kanun maddelerinin uygulanmasının yerinde olmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanan, 30.09.2015 tarihli oturumda lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık hakkında, TCK’nın 50/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
2)5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.