
Esas No: 2018/360
Karar No: 2018/1879
Karar Tarihi: 15.03.2018
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/360 Esas 2018/1879 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İlgili dava, kısıtlı adayının vasi atanması için açılmıştır. İki farklı Bölge Adliye Mahkemesinde kalan mahkemeler, yetkisizlik kararı vermiştir. Bu durum, Bölge Adliye Mahkemelerinin görevinin yargı çevresinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan kaynaklanmıştır. Dosya incelendiğinde kısıtlı adayının ..... adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın .....Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerektiği belirlenmiştir. Sonuç olarak, Şanlıurfa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak Türk Medenî Kanununun 411. maddesi, 19/1. maddesi ve 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi geçmektedir. Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi, vesayet işlerinde yetkinin kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğunu belirtmektedir. Aynı kanunun 19/1. maddesi, yerleşim yerinin bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yer olduğunu ifade etmektedir. 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri, yargı yerinin belirlenmesiyle ilgili genel hükümler içermektedir. 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi ise, Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin