Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/3882 Esas 2020/1160 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3882
Karar No: 2020/1160
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/3882 Esas 2020/1160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, emekliliğe hak kazanıp kazanmadığının tespiti ile tahsis talebinin kabulüne ve yaşlılık aylıklarının yasal faizi ile birlikte tahsili istemiyle açılmıştır. İlk Derece Mahkemesi davanın reddine karar vermiş, istinaf başvurusu ise reddedilmiştir. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin istek reddedilmiştir. Dosya incelendi, temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi olarak belirtilmiştir.

10. Hukuk Dairesi 2018/3882 E. , 2020/1160 K.

"İçtihat Metni"

Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Dava, 17.11.2009 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile tahsis talebinin kabulüne ve yaşlılık aylıklarının yasal faizi ile birlikte tahsili istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.