MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, murisi ..."ın 1989 yılında ...’dan zorunlu göçe tabi tutularak Türkiye’ye geldiğini, Devlet Bakanlığınca hazırlanan göçmen evleri projesi kapsamında borçlandırılarak konut satın aldığını, bu bağlamda 10.000.000 TL (eski para) peşinat ödediğini, bu ödemenin konut maliyetinden düşülmesi gerekirken düşülmediğini ileri sürerek, bu ödemenin güncelleştirilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 4.000,00 TL’nın yasal faizi ile davalıdan tahsilini istemiş, ıslah ile talebini 16.114,92 TL.ye yükseltmiştir.
Davalı, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, zamanaşımı süresinin dolduğunu ve davanın haksız olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemenin davanın kabulüne dair kararının Dairemizce davalı yararına bozulması üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiş olmakla Dairemizce onanmasına karar verilmiş, davacının karar düzeltme talebi ret edilmiş, bu kez davacı hak ihlali yapıldığı gerekçesiyle Anayasa Mahkemesine başvurmuştur.
T.C. Anayasa Mahkemesi, 07.01.2016 tarih, 2014/2719 başvuru numaralı kararı ile; başvurucunun Anayasa"nın 36. maddesinde güvence altına alınan gerekçeli karar hakkının ihlal edildiğine karar vermiş, ihlali ve sonuçlarını ortadan kaldırmak için yeniden yargılanma yapılmak üzere dosyayı mahkemesine göndermiştir.
Mahkemece yeniden yapılan yargılama sonunda; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı murisinin, Devlet Bakanlığı koordinatörlüğünde yapılan göçmen konutlarından daire satın aldığı, ileride maliyet hesabından mahsup edilmek üzere 10.000.000 TL ödediği, konutun murise teslim edilip tapuda devir işleminin yapıldığı, davacı murisinin dava dışı bankadan ... kullanıp ödeme yaptığı ancak maliyet hesabı çıkarıldığında arada oluşacak farkı da aynı koşullarda ödemeyi taahhüt ettiği dosya içeriği, toplanan delillerle anlaşıldığı gibi bu hususlar tarafların ve mahkemenin de kabulündedir. Uyuşmazlık, davacının yaptığı peşin ödemenin maliyet hesabına göre borçlandığı anlaşılan davacı borcundan mahsup edilip edilmediği hakkındadır. Mahkemece, davacı ..."ın tek miraşçısı olduğu, murisi ... oğlu... ile Türkiye ... Bankası A.Ş. ... Şubesi arasında 18.09.1997 tarihli Borçlanma Sözleşmesi yapıldığı, davalı tarafından yaptırılan ... İli, ... İlçesi ... Mahallesi 516 Ada, 40 Parsel sayılı taşınmazın 30.Blok 12 nolu bağımsız bölümün ... oğlu... adına tahsis edildiği, murisin söz konusu konutun alımı için 1991 yılında müracaat ettiği, 24.05.1991 tarihinde 10.000.000-TL taşınmaz bedeli için 2.800.000-TL arsa bedeli için peşinat yatırdığı, 18.09.1997 tarihli sözleşme imzalanırken davacının murisi..."ın 296.841.457-TL borçlanması gerekirken alınan peşinatın tamamının mahsubu yapılarak 296.841.457-12.800.000=284.041.457-TL üzerinden borçlandırıldığı, davalı ... vekilinin sunmuş olduğu dilekçe ekindeki listede; 38 no olarak gösterilen..."ın adına ve ayrıca 12.800.000, 296.841.457, 284.041.457 rakamlarına yer verildiği, ilk borçlanma miktarı olan 296.841.457-TL"den hak sahibince yatırılan 12.800.000-TL"nin düşülmesi halinde kalan tutar (296.841.457 - 12.800.000=284.041.457-TL) 284.041.457-TL olup bu tutar..."la yapılan 01.07.1997 tarihli Borçlanma Sözleşmesindeki tutarla aynı rakam olduğu, Borçlanma Sözleşmesinde 12.800.000-TL"lik peşinat düşülerek (ki bu tutarın 2.800.000-TL"si arsa payı olup bu tutarlar esasen mahsuplanmada nazara alınmamaktadır.) 284.041.457-TL üzerinden borçlandırma işlemi yapıldığı, bu husus mahsuplaşmanın yapıldığını ortaya koyduğu için güncellemeye esas bir tutarın bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise; ilk borçlanma miktarı olan 296.841.457 TL den hak sahibince yatırılan 12.800.000 TL nin düşülmesi halinde kalan tutarın 284.041.457 TL olup bu tutarın... la yapılan 01.07.1997 tarihli borçlanma Sözleşmesindeki tutarla aynı rakam olduğu, Borçlanma sözleşmesinde 12.800.000 TL İlk peşinat düşülerek 284.04 1.457 TL üzerinden borçlandırma işlemi yapıldığı, bu hususun mahsuplaşmanın yapıldığını ortaya koyduğu için, güncellemeye esas bir tutarın bulunmadığı kanaatine varıldığı bildirilmiştir. Dosyanın incelenmesinde davacının..."ın mirasçısı olarak davayı açtığı ve murisinin yatırdığı peşinatın mahsup edilmemesi nedeniyle alacak talebinde bulunduğu ancak davacının da göçmen evleri projesinden konut satın alarak borçlanma sözleşmesi imzaladığı ve öncesinde peşinat yatırdığı anlaşılmıştır. Bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle davanın reddine karar verilmiş ise de; bilirkişi raporunda yalnızca dosya içinde yer alan liste ve davacının kendi adına imzaladığı sözleşme ile murisinin imzaladığı sözleşme karşılaştırmak suretiyle tespit yapılmış olup bu haliyle rapor yeterli olmayıp dosya kapsamına uygun değildir. Davacı murisi ile dava dışı banka arasında imzalanan borçlanma sözleşmesinin 1. maddesinde "... borçlu, yukarıda belirtilen miktarın kullandırılmış krediye göre saptanmış olduğunu, borçlanmaya esas kesin maliyetin, inşaatın tamamlanması aşamasından sonra yapılacak kesin hesaplardan sonra tespit edileceğini ve kesin hesap sonucu bulunacak maliyete göre borç miktarının artması halinde, artan miktar için de işbu borçlanma sözleşmesinin aynen takbik edileceğini, bankaca kesin hesap şekline herhangi bir itirazı olmayacağını peşinatın ve taksit tutarlarının artış oranına göre yeniden belirlenecek bu sözleşme hükümlerine göre ödeneceğini, kabul ve beyan eder." şeklinde düzenlenmeye yer verildiği, dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacının dava dışı bankadan ... kullanıp borçlandırma sözleşmesi ile 284.041.457TL ( eski para) ... kullanıp, ödeme yaptığı, ancak maliyet hesabı çıkarıldığında arada oluşacak farkı da aynı koşullarda ödemeyi taahhüt ettiği, borçlanma sözleşmelerinin ileride doğacak ilave maliyeti de kapsayacak şekilde düzenlendiği, Devlet Bakanlığınca konutun kesin maliyet hesabının her bir daire için 490.000.000 TL ( eski para ) olarak belirlendiği, kesin maliyet hesabının resmi verilere göre hazırlanması ve o tarihte taraflar arasında herhangi bir husumet bulunmaması nedeniyle bu kesin maliyet hesabına itibar edilmesi gerektiği ve böylece davacı murisinin kullandığı ... miktarı tutarında borçlandığı anlaşılmaktadır. Buna karşılık yapılan maliyet hesaplarında göçmen konutlarının şerefiyelendirmesi de gözetildiğinde maliyetlerin murisin borçlanmasının üzerinde kaldığı görülmektedir. Bu durumda mahkemece taraf, mahkeme ve Yargıtay denetimine elverişli yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak, borçlandırma işleminin başlangıcında ve ödenmesi gereken taksitlerden mahsup işlemi yapılıp yapılmadığı saptanarak, konutun maliyet bedeli, borçlandırma bedelinden yüksek olduğu ve davacı murisinin maliyet bedelinden borçlanmayı kabul ettiği halde ödediği toplam borç tutarının maliyet bedelinden daha düşük olması hususunun açıklaması yaptırılarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.