Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9738 Esas 2020/6797 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9738
Karar No: 2020/6797
Karar Tarihi: 24.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9738 Esas 2020/6797 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, suçlu olduğu iddia edilen kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçlamasıyla yargılandığı görülmektedir. İlk derece mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Ancak, temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebepleri dikkate alarak, mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemenin bu kararı, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca verilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı açıklaması ise şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terörle Mücadele Kanunu
- TCK'nın 62. maddesi: Sebep neticesi, TCK'nın uygulanması ile ilgili
- TCK'nın 53. maddesi: Hükümlüye ceza infaz kurumunda iş verme yükümlülüğü
- TCK'nın 58/9. maddesi: Hükümlüye verilebilecek disiplin cezaları
- TCK'nın 63. maddesi: Ceza infaz kurumlarındaki istihdam ve meslek eğitimi programlarına katılma zorunluluğu

16. Ceza Dairesi 2019/9738 E. , 2020/6797 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.12.2017 tarih ve 2017/26 - 2017/74 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca
mahkûmiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK" nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonunda;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olup olmadığının atılı suçun sübut/vasfının tayini açısından belirleyici nitelikte olması karşısında; ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilip sanığın Bank Asya hesap hareketleri üzerinde uzman bilirkişiden rapor alınarak örgüt liderinin talimatı doğrultusunda hesap açılıp açılmadığı, para yatırıp yatırmadığının tespiti ile UYAP’ta oluşturulan örgütlü suçlar bilgi bankasında sanık hakkında beyan olup olmadığı da araştırılarak varsa dosya içerisine getirtilmesi, gerekirse tanık olarak dinlenmesinin sağlanıp bu bilgi ve beyanların CMK’nın 217. maddesi gereğince duruşmada sanık ve müdafiine okunup diyecekleri sorulduktan sonra bir karar verilmesi gerekirken sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair yetersiz ByLock sorgu tutanaklarına dayanılarak eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K. sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.