13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11492 Karar No: 2020/2531 Karar Tarihi: 25.02.2020
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11492 Esas 2020/2531 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Sanık, kararın yüzüne okunmadığı için temyiz hakkını kullanamadığını iddia etti ancak mahkeme bu talebi reddetti. Ayrıca, diğer sanıkların mala zarar verme suçundan verilen hükümlerine yapılan temyiz başvurusu da reddedildi. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi ve CMUK'un 317. maddesi.
13. Ceza Dairesi 2019/11492 E. , 2020/2531 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan temyiz hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Hükümlü tarafından verilen 21.01.2016, 18.07.2016, 22.07.2016 ve 05.08.2016 tarihli yeniden yargılanmak istediğini ve temyiz istemine ilişkin verdiği dilekçelerde; kararın yüzüne okunmadığı temyiz hakkını kullanamadığının belirtildiği, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin verdiği temyizin reddine dair ek kararlar hukuki değerden yoksun olması sebebiyle kaldırılarak eski hale getirme talebinin kabulü ile yapılan incelemede: Hükümlünün yokluğunda verilen 17.09.2015 tarihli kararın, hükümlünün savunması alındığı sırada verdiği en son adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın bu adresten bila ikmal iade edilmesi üzerine bu kez mernis adresine tebliğe çıkarıldığı, mernis adresi olan adresinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre 12.11.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği Tebligat Kanunun 21/2. maddesine göre tebligatın mernis adresi olması halinde komşuya haber verilme şartı da bulunmadığı görülmekle, UYAP üzerinden yapılan incelemede tebliğ tarihinde ceza infaz kurumunda olmadığı ve kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında; Sanığın yokluğunda verilen kararın sanığa usulüne uygun şekilde 12.11.2015 tarihinde tebliğ edildiği sanığın bir haftalık süre geçtikten sonra 22.01.2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla sanığın temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, II-Sanık ... ile suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;Katılan vekilinin 28.09.2015 tarihli dilekçesinde sanık ... ile suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçu yönünden verilen hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla ve kurulan hükümlere ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazının, temyiz süresinin son günü olan 24/09/2015 tarihinin resmi tatile denk gelmesi sebebiyle 28/09/2015 tarihinde temyiz dilekçesini sunarak kararı temyiz etmesi karşısında, yapılan temyiz başvurusu süresinde olduğunun tesbitiyle yapılan incelemede; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan vekilinin ve sanık ...’ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.