19. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/4517 Karar No: 2019/2511 Karar Tarihi: 11.04.2019
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4517 Esas 2019/2511 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taraflar arasındaki menfi tespit davası sonucunda verilen hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, dava kapsamındaki vekalet ücreti konusunda yapılan hüküm yanlış olduğu için, hüküm fıkrasındaki \"14.750,00 TL\" ibaresi \"1.500,00 TL\" olarak düzeltilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri, 6100 HMK'nun geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesidir.
19. Hukuk Dairesi 2017/4517 E. , 2019/2511 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - KARAR - 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir. 2-Davalı vekilinin vekalet ücreti yönünden temyizinin incelenmesinde; mahkemece 21.10.2015 tarihinde verilen kararda yine davanın kabulüne karar verilmesine rağmen davacı lehine taktir edilen vekalet ücreti 1.500,00 TL olarak hüküm altına alınmış,bu karar davalı tarafından temyiz edilmekle eksik incelemeye dayalı olarak Dairemizce bozulmuştur.Mahkemece dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda yine davanın kabulüne karar verilmiş olmakla birlikte bu kez davalının vekalet ücretine yönelik usuli kazanılmış hakkı dikkate alınmaksızın davacı lehine 14.750,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru olmamıştır.Hükmün bu nedenle bozulması gerekse de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 HMK.nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. bendindeki "14.750,00 TL"" ibaresinin çıkarılarak yerine "" 1.500,00 TL ""ibaresinin yazılarak hükmün bu haliyle düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.