MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen 05.02.2015 tarihli kararın tebliği amacıyla Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi gereğince bilinen son adresi olan sorguda bildirdiği adresine tebligat çıkartıldığı, 31.03.2015 tarihinde "adres yetersizliği ve muhatabın adreste tanınmadığı" belirtilerek iade edilmesi üzerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkra uyarınca bilinen en son adres olarak kabulü gereken ve muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi tebligatın yapılmasına imkan veren MERNİS adresine, anılan Kanun"un 21/2. maddesine göre usulüne uygun şekilde 17.04.2015 tarihinde tebliğ edildiği ancak hükmün sanık tarafından yasal temyiz süresi geçtikten sonra 08.09.2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından ve sanığın tebligatın usulüne uygun yapılmadığına yönelik itirazları yerinde görülmediğinden, vaki temyiz ve eski hale getirme isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 25/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.