Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4757 Esas 2020/1136 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4757
Karar No: 2020/1136
Karar Tarihi: 05.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4757 Esas 2020/1136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın asli kusurlu olduğu kabul edilmiş ve mahkemece 7 ay 15 gün hapis cezası verilmiştir. Ancak hapis cezasının TCK'nın 49/2. maddesi uyarınca uzun süreli olmaması sebebiyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağı olarak TCK'nın 50/1-a maddesi yerine TCK'nın 50/4-1-a. maddesi gösterilmiştir. Bu nedenle hüküm kanuna aykırı bulunmuş, hükmün bu nedenle bozulması kararlaştırılmıştır. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
TCK'nın 89/4, 62, 50/4-1.a, 52/2-4.
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/4757 E. , 2020/1136 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 18.00 sıralarında katılan sürücü ... idaresindeki otomobili ile meskun mahalde, bölünmüş, tek yönlü, 8 metre genişliğinde, iki şeritli yolda, gündüz vakti, açık havada seyir halinde iken ön ilerisinde duraklayan aracı görerek yavaşladığı, bu sırada arkasından seyreden plakası bilinmeyen bir araca sağa yanaşarak yol verdiği, sonrasında arkasından gelen sanığın katılanın aracının arka kısımlarına çarparak, katılan ... ile ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın asli kusurlu olduğu yönündeki mahkeme kabulü yerinde görülmekle yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 7 ay 15 gün hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca uzun süreli olmamasına rağmen, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağı olarak TCK"nın 50/1-a maddesi yerine TCK"nın 50/4-1-a. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan "50/4" ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.