MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın önlenmesi

... ile ... aralarındaki elatmanın önlenmesi davasının kabulüne dair Sarıkamış Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 02.06.2006 gün ve 100/98 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı ... temsilcisi tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, eskiden beri kullandığı hudutlarını yazdığı araziye davalı köy tüzel kişiliğinin müdahale ettiğini, müdahale edilen yerin kendi arazisi içinde kaldığını, davalı ... Kişiliğinin müdahalesinin önlenmesini istemiştir.
Davalı Köy Tüzel Kişiliği temsilcisi, dava konusu taşınmazın köy merası ve hayvan yolu olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı köy tüzel kişiliği temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava konusu taşınmazda Sarıkamış Kaymakamlığının 22.04.2005 tarihli 1 sayılı kararıyla men edilmiştir. Kaymakamlık kararının gerekçesine göre, dava konusu yer köy merasıdır. Davacı, köy merasına elekli tel örgüyle çit çekmek suretiyle müdahale etmiştir. Mahallinde yapılan keşifte davacının babasına ait olduğunu iddia edip, delil olarak sunduğu 1939 tarih 44 tahrir numaralı vergi kaydı uygulanmıştır. Vergi kaydı 30’ar miktarındadır. Vergi kaydının doğu hududu yani dava konusu taşınmazın bulunduğu kısım “kır” olarak okumaktadır. Taşınmazın batı kısmı ise kadim köy yoludur. Batı sınırı sabit hudut kabul edildiğinde taşınmazın doğu kısmında olan yere davacının tecavüz ettiği sonucuna varılmaktadır. Fen memuru bilirkişi raporuna göre, davacının kullandığı alan 8.410,286 m2’dir. Vergi kayıt miktarı ise 30 ar (3000 m2’dir). Genişletilmeye elverişli olan bu sınır tarafın mera olarak kullanıldığı ve “nahır yolu” olduğu mahallinde yapılan keşifte dinlenen davalı şahitleri ...ve ... ifade etmişler, davacı şahidi Abdurrahman Cihangir ise davacının burayı 3 senedir ekip biçtiğini söylemiştir. Davacının; dayandığı vergi kayıt miktarından fazla yer kullanması, vergi kaydının ihtilaflı dava konusu yeri kır olarak okuması, bu bölümün genişletilmeye elverişli sınır olması ve dinlenen şahitlerin de ihtilaflı bu bölümü köy orta malı ve hayvan yolu (nahır yolu) olarak tarif etmeleri karşısında davanın reddine karar vermek gerekirken kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Köy Tüzel Kişiliği temsilcisinin temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün HUMK. nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 12,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 20.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.