Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6185 Esas 2019/5636 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6185
Karar No: 2019/5636
Karar Tarihi: 25.06.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6185 Esas 2019/5636 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklardan biri resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum oldu. Diğer sanıklar ise beraat etti. Cumhuriyet savcısının temyiz talebi reddedildi. Ancak, mahkum olan sanık için temyiz talebinde haklarının korunmadığına dair bir savunma yapıldı ve bu konunun infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme kararı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendindeki hakların koşullu salıverme tarihine kadar uygulanması gerektiği konusunda eksiklik içerdiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddesi TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/6185 E. , 2019/5636 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında; mahkumiyet
2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında; beraat

A) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
25/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.