6136 sayılı Ateşli Silahlar Ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet, birden fazla kişi ile birlikte silahla tehdit, genel güvenliği kesten tehlikeye sokmak suçlarından sanık ..."ın, 6136 sayılı Kanun"un 13/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-a-c, 170/1-c ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, 2 yıl hapis, 6 ay hapis ve 600,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli ve 2010/594 esas, 2013/190 sayılı kararının 16/04/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 30/08/2016 tarihinde tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2018 tarihli ve 2017/19 esas, 2018/40 sayılı kararıyla cezalandırıldığının ve bu kararın 01/02/2018 tarihinde kesinleştiğinin ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanması ile 6136 sayılı Kanun"un 13/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-a-c, 170/1-c ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, 2 yıl hapis, 6 ay hapis ve 600,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/12/2018 tarihli ve 2018/416 esas, 2018/834 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli kararı ile sanığın diğer sanık Ramazan ile birlikte iştirak halinde tehdit ve genel güvenliği tehlikeye sokmak suçlarını işlediği gerekçesiyle atılı suçlardan her iki sanığın ayrı ayrı cezalandırılmasına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık Ramazan"ın denetim süresinde suç işlemesi nedeniyle adı geçen sanık yönünden açıklanan hükmün istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesinin 25/04/2017 tarihli ve 2017/961 esas, 2017/1051 sayılı kararıyla "Suç tarihinde sanığın yanında istinaf başvurusuna gelmeyen diğer sanıklar ile birlikte mağdura silah doğrultarak ölümle tehdit ettiği, mağdura doğru birçok kez ateş ettiği ve mağdurun yaralanmadığı olayda sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 106/2-a, 170/1-c maddelerine uyan tehdit ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarını oluşturduğu ancak, anılan Kanun"un 44.maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren silahla tehdit suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ve kanuni olmayan hukuki nitelendirme ile her iki suçtan mahkumiyet hükmü kurularak fazla ceza tayini, tanık Osman Günindi"nin hazırlık beyanı ile yargılama sırasında alınan beyanı arasında çelişki oluşması nedeni ile bu çelişki giderilmeden karar verilmesi, kabule göre de; sanık hakkında aynı Kanun"un 170/1-c ve 6136 sayılı yasanın 13/1 maddesinin uygulanma ihtimali nedeniyle ek savunması alınmaksızın bu maddeler gereğince cezalandırılmasına karar verilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanmış olması" gerekçesiyle açıklanan hükmün bozulmasına karar verildiği nazara alındığında;
Dosya kapsamına göre;
1- Suç tarihinde sanığın diğer sanıklar ile birlikte mağdura silah doğrultarak ölümle tehdit ettiği olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 106/2-a ve 170/1-c maddelerine uyan tehdit ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarını oluşturduğu ancak, anılan Kanun"un 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren silahla tehdit suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ve kanuni olmayan hukuki nitelendirme ile her iki suçtan mahkumiyet hükmü kurularak fazla ceza tayin edilmesinde;
2- Tanık Osman Günindi"nin hazırlık beyanı ile yargılama sırasında alınan beyanı arasında çelişki oluşması nedeni ile bu çelişki giderilmeden karar verilmesinde;
Kabule göre de;
3- Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 170/1-c ve 6136 sayılı yasanın 13/1 maddesinin uygulanma ihtimali nedeniyle ek savunması alınmaksızın bu maddeler gereğince cezalandırılmasına karar verilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanmış olmasında;
İsabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01.04.2019 gün ve 2019-2846 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.04.2019 gün ve KYB/2019-36827 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve kanun yararına bozma isteminin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 31.01.2019 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 6 ve 8. fıkraları uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 16.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.