Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/6863 Esas 2022/6814 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazası sonucu sürekli iş görmezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, Yargıtay (kapatılan) 21. Hukuk Dairesince verilen bozma kararına uyularak yapılan yargılama neticesinde ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul ve kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve adli yardım talep edilmesine karşın temyiz harç ve giderlerinin davacı tarafından karşılanmış olması nedeniyle bu hususta bir karar verilmesine gerek olmadığı anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplerle temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
6100 sayılı HMK`nın yargılama giderlerinden sorumluluk başlıklı 326. maddesi uyarınca yargılama giderleri aleyhinde hüküm verilen taraftan alınır. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır. Vekâlet ücreti de yargılama giderleri arasında olup davada haklı çıkan taraf yararına kendisini vekil ile temsil ettirmiş bulunması halinde vekalet ücretine de hükmedilmesi gereklidir.
Öte yandan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10/2.maddesi gereğince “Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez” düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda, davacının 50.000 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu ilk derece mahkemesince 12.500 TL manevi tazminata hükmedildiği, bu sebeple davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince maktu vekalet ücreti olarak 2.180 TL’ye hükmedilmişken, davalı lehine davacı lehine belirlenen ücreti aşacak şekilde 4.475,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Şanlıurfa 2. İş Mahkemesinin 08.05.2018 tarih ve 2016/257 Esas- 2018/455 Karar sayılı ilamının hüküm fıkrasının “5 nolu bendinin b alt bendinin” silinerek yerine:
“b-)Manevi tazminat talebinin reddolan kısmı yönünden davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T’nin 10/2.maddesi dikkate alınarak 2.180,00 TL vekalet ücreti takdirine bu ücretin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 10.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.