Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5251 Esas 2020/1127 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Olay günü sanığın idaresindeki kamyonet ile gündüz vakti, bölünmüş asfalt karayolunda seyri sırasında tünel çıkışına geldiğinde, arka tarafı kontrol etmeksizin, sola dönüş yasağı bulunan yerde dikkatsizce sola dönüş yaptığı esnada aracının sol arka kısmına, sol şeritte aynı istikamette arkasında seyretmekte olan ..."ın idaresindeki kamyonetin çarpmasıyla, sanığın asli ve tam kusuruyla üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmememesi,
Kanuna aykırı olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.