Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/956 Esas 2018/1857 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/956
Karar No: 2018/1857
Karar Tarihi: 15.03.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/956 Esas 2018/1857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar vekili adli yardım talebinde bulundu ancak adli yardım talepleri reddedildi çünkü ticari bir şirket oldukları için kanunen adli yardımdan yararlanma hakları yoktu. Gerçek şahıslar yönünden ise sunulan belgeler yeterli değildi. Bu nedenle davalılar vekilinin itirazı reddedildi. Kararda, adli yardım talebinde bulunanların yoksulluk ve haklı olma şartlarını kanıtlamaları ve tüzel kişilerin adli yardımdan yararlanamayacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334, 336/2 ve devamı maddeleri açıklanmıştır.

20. Hukuk Dairesi 2018/956 E. , 2018/1857 K.

"İçtihat Metni"

.....

Hükmü temyiz davalılar vekili adli yardım talebinde bulunması üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 31/10/2017 gün ve 2016/11376-2017/7438 E.K. sayılı adli yardım isteminin reddine dair verdiği karara davalılar vekili tarafından itiraz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Yerel mahkeme hükmünün davalılar vekilince adli yardım talebli olarak temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 31/10/2017 gün ve 2016/11376-2017/7438 E.K. sayılı kararı ile adli yardım taleplerinin reddine ve temyiz harç ve başvuru harcı ile giderlerinin tamamlanması için geri çevrilmesine ilişkin karar verilmiş, bu karara davalılar vekilinin yaptığı itiraz üzerine, dosya HMK"nın 337/2. maddesi uyarınca itirazı incelemekle görevli olan Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334 ve devamı maddeleri uyarınca adli yardım talebinde bulunan kimse, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğunu ispat etmek (yoksulluk şartı) ve davada veya talepte haklı olduğu yolunda kanaat uyandırmak zorundadır (haklı olma şartı).
Aynı Kanunun 334. maddesinin ikinci fıkrasına göre ise; tüzel kişilerin adli yardımdan yararlanabilmesi sadece kamuya yararlı dernek ve vakıflarla sınırlıdır. Kanunda adli yardımdan yararlanacak kişiler arasında sayılmadığı için sermaye şirketleri adli yardımdan yararlanamaz.
Aynı Kanunun 336/2. maddesine göre de; adli yardım talebinde bulunacak kişi, yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; adli yardım talebinde bulunan davalı şirket yönünden; ticari şirket olmaları nedeniyle yukarıda anılan kanun hükmü gereği adli yardımdan yararlanma hakları bulunmamaktadır.
Gerçek şahıslar yönünden ise, adli yardım istemine dair dilekçenin ekinde; adli yardım talebinde bulunan davalı gerçek şahısın sunmuş olduğu belge davalının ödeme gücünden yoksun olup olmadığı hususunda kanaat uyandırmaya yeter nitelikte değildir. Bu durum karşısında davalılar vekilinin itirazının HMK"nın 337/2. maddesi uyarınca kesin olarak reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin itirazının 6100 sayılı HMK"nın 337. maddesinin, 11.04.2013 kabul tarihli, 30.04.2013 tarih ve 28633 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 6459 sayılı Kanunun 23. maddesiyle değişik ikinci fıkrası uyarınca kesin olarak REDDİNE 15/03/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.