Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın idaresindeki otomobille gündüz vakti, bölünmüş, asfalt kaplama karayolunda seyri sırasında, sağa dönmek isterken, aracının sağ dikiz aynasına, arkadan aynı istikamette bankette seyreden katılan ... idaresindeki motosikletin çarpmasıyla, sanığın tali kusuruyla bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanığa atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, katılan vekilinin 21/04/2016 tarihli hükümden sonra 29/04/2019 tarihli dilekçesiyle müvekkilinin şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, tebliğnamenin sanık müdafiine 11/06/2019 tarihinde usulüne uygun tebliğ edildiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.