Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - 6136 sayılı Kanun"a mahalefet - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6997 Esas 2019/4311 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6997
Karar No: 2019/4311
Karar Tarihi: 06.03.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - 6136 sayılı Kanun"a mahalefet - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6997 Esas 2019/4311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından sanıkları mahkum etti. Sanıkların temyiz istemleri incelenirken, bozmadan önce sanıklara atanan müdafilerinin duruşmaya çağrılması üzerine yüzlerine karşı verilen kararın sanıkların zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum olmadığı halde, temyize yetkisi bulunmayan müdafileri tarafından istenmesi nedeniyle reddedilmesine karar verdi. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin de temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onandı. Kararda 6136 sayılı Kanun ve 5271 sayılı CMK'nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı hakkında bilgi verildi.

2. Ceza Dairesi 2018/6997 E. , 2019/4311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, 6136 sayılı Kanun"a mahalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ..."nin bozmadan sonra istinabe mahkemesinde 01/07/2013 tarihli duruşmada alınan ifadelerinde, müdafii istemediklerini beyan ettikleri gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanıklara zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da bulunmadığı halde, sanıklara bozmadan önce atanan müdafiilerinin duruşmaya çağrılması üzerine yüzlerine karşı tefhim edilen 03/07/2015 tarihli karar, sanık ... müdafii Av. ... ve sanık ... müdafii Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiilerin sanıklar hakkında verilen kararları temyize yetkilerinin bulunmadığı nazara alındığında, yukarıda belirtilen gerekçe ile daha önce görevlendirilen ve temyize hakkı bulunmayan sanık ... müdafii Av. ... ve sanık ... müdafii Av. ..."ın temyiz istemlerinin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin olarak sanık ... müdafii, sanık ... ve sanık ..."ın temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;

5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.