Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : TCK’nın 188/3-4, 62, 53, 52/2, 63, 54, 2918 sayılı Kanunun 119. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanığın işlediği uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, anılan maddedeki tüm hakları kapsayacak şekilde karar verilmesi kanuna aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde aşağıdaki husus ve eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK"nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi hükmü gereğince, sanıklar hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 2 numaralı hükmün 9. bendinde yer alan sanıkların sürücü belgelerinin sürekli olarak geri alınmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.