Geceleğin hırsızlığa teşebbüs suçundan suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 143, 35 ve 31/3. maddeleri uyarınca 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının aynı Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresine tâbi tutulmalarına dair İstanbul 5. Çocuk Mahkemesinin 17/02/2015 tarihli ve 2014/107 esas, 2015/105 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 26/07/2019 gün ve 94660652-105-34-6466-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04/08/2019 gün ve 2019/81245 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Her ne kadar anılan kararı müteakip, suça sürüklenen çocuk ...’ın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle, İstanbul 5. Çocuk Mahkemesinin 03/05/2018 tarihli ve 2017/637 esas, 2018/223 sayılı kararı ile erteli cezasının aynen infazına karar verilmiş ise de, ertelemeye ilişkin mahkûmiyet kararının kanun yararına bozulması durumunda aynen infaz kararı hükümsüz kalacağından anılan karar kanun yararına bozma incelemesine konu edilmeksizin yapılan incelemede,
Suça sürüklenen çocukların suç tarihi itibari ile hapis cezasına mahkûmiyetlerinin bulunmadığı cihetle, 5237 sayılı Kanun"un 50/3. maddesinde yer alan “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki düzenleme gereğince, kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Her ne kadar anılan kararı müteakip, suça sürüklenen çocuk ...’ın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle, İstanbul 5. Çocuk Mahkemesi’nin 03/05/2018 tarihli ve 2017/637 esas, 2018/223 sayılı ek kararı ile erteli cezasının aynen infazına karar verilmiş ve bu karar itiraz edilmeksizin kesinleşmiş ise de, ertelemeye ilişkin mahkumiyet kararının kanun yararına bozulması durumunda aynen infaz kararı hükümsüz kalacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden KABULÜ ile İstanbul 5. Çocuk Mahkemesinin bina içerisinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık suçuna teşebbüs suçundan hükümlü- suça sürüklenen çocuklar ... ve... hakkında verilip kesinleşen 17/02/2015 tarihli ve 2014/107 esas, 2015/105 sayılı Karar sayılı mahkumiyet hükümlerinin CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak; hükümlü- suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35 ve 31/3. maddeleri uyarınca tayin olunan 4 ay 20 gün hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle anılan maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilmesi uygun görüldüğünden anılan Yasanın 52/3. fıkrası uyarınca belirlenen 140 tam günün, anılan Yasa"nın 52/2. fıkrasında belirtilen alt sınır nazara alınarak bir gün karşılığı olarak takdir edilen 20,00 TL ile çarpılması suretiyle 2.800.00 TL adli para cezasına çevrilmesine, 5237 sayılı Yasa"nın 52/4. maddesi gereğince hükmedilen adli para cezalarının hükümlülerden 20 eşit taksit halinde tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline, adli para cezasının ödenmemesi halinde adli para cezasının 5275 sayılı Yasa"nın 106/4-11. maddesi uyarınca 6183 sayılı Yasa hükümleri uyarınca tahsiline, 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesi uyarınca adli para cezasının ertelenmesi mümkün bulunmadığından ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/11/2010 tarih ve 2010/2-180 Esas, 2010/233 sayılı kararında işaret edildiği üzere bozulan hükümde hapis cezasının ertelenmesi hükümlü açısından kazanılmış hak oluşturmayacağından hükümdeki ertelemeye ve denetim süresine ilişkin kısımların hükümden çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.